اگر در زمستان با يک پتو بخوابيد،تا صدايتان بزنند فوري بلند مي شويد،به مجرد اينکه صدايتان بزنند ،مي گوييد :بله .حال اگر يک تشک ضخيم زير خود انداخته باشيد و چندتا پتو هم روي خود کشيده باشيد،وقتي صدايتان بزنند دير تر بيدار ميشويد .هرچه لحاف روي انسان بيشتر باشد خوابش سنگين تر مي شود،هرچه اتاقش گرم تر باشد ،خوابش بيشتر مي شود. هواي گرم ومطبوع و تشک نرم و لحاف گرم،خواب آور است .

�ر وامام دارند امت را صدا مي کنند ومي گويند بلند شويد.هر که زير هفت تا لحاف خوابيده،اگرهفت بار هم صدايش بزنند اين پهلو به آن پهلو مي شود و مي گويد:حالا باشد،هنوز تا صبح خيلي مانده!اما آنان که روي سنگلاخ خوابيده اند و خوابشان نمي برد،تا يک صدا مي شنوند ،بلند مي شوند.اين بدن اگر زيرش نرم و رويش گرم شد ،ديگر حريفش نمي شوي،اگر خودت هم بخواهي بلند شوي نمي تواني.کسي که سرشب دو لقمه خورده وسبکبار است ،اگر صدايش بزني زودتر مي گويد:بله،اما آن که تا مي توانسته خورده،وجايش گرم شده اگر صدايش بزني به اين راحتي بيدار نمي شود. يک لقمه اضافه يک ساعت خواب اضافه دارد و با اين اضافه بار ،يک ساعت ديرتر از خواب بيدار مي شود.اين طبيعت دنياست.
حالا آن کسي که دوست دارد تا خدا صدايش مي زند بگويد بله ،بايد زندگي ساده و مختصر داشته باشد.اگرچه زندگيتان مختصر است،عوضش خدا به شما نظر دارد ،و صداي خدا را زودترمي شنويد(تمثيلات،ص35)
هر که با مرغ هوا دوست شود
خوابش آرام ترين خواب جهان خواهد بود
(سهراب سپهري)
منبع:کتاب داستانهاي شگفت انگيزي از نماز شب،حيدر قنبري