با کودکان عصبانی نشویم

مادری که ساعت ها برای تمیزکردن خانه وقت گذاشته، طبیعی است که با ریختن غذا بر روی فرش توسط کودکش خشمگین شود؛

این مادر ممکن است برچسب شیطنت یا لجبازی را بر رفتار کودکش بچسباند. روی دیگر این سکه کودکی است که بی خبر از همه جا با خشم مادر مواجه می شود و نمی داند به خاطر چه چیز تنبیه می شود.

کودک تنها در پی کشف محیط و استفاده از حواسش بوده و گرچه خشم مادر را درک می کند، اما نمی تواند دلیلی منطقی برای آن پیدا کند.

تا قبل از سه سالگی، رفتارهای بچه ها حتی اگر به خرابکاری منجر شوند، حاصل لجبازی و تلاش برای آسیب زدن به افراد و وسایل نیستند .

و به همین دلیل است که بچه ها، وقتی کاملا از سر تصادف به کسی یا چیزی آسیب می زنند، انتظار ندارند کسی تنبیه شان کند.

هنگامی که کودک اوقات تلخی میکند .کنترل خود را از دست داده و بیش از حد دچار غلیان احساسات شده است .

قسمتی از مغز او که مختص تصمیم گیری و قضاوت است برجسته میشود و به دلیل اینکه بخش استدلال مغز او فعال نیست در این مرحله استدلال موثر نخواهد بود.

در این شرایط، برای بهتر کردن اوضاع کاری از دست شما ساخته نیست .در حقیقت هر تلاشی در این زمینه فقط شرایط رو بدتر میکند .بعد از اینکه آرام شد. شما میتوانید با او صحبت کنید.

کودکان لجبازی می‌کنند، چون می‌خواهند دیده شوند.

وقتی آنها را نمی‌بینید،

زورگویی می‌کنید،

به پرخاشگری متوسل می‌شوید ,

یا بدون پرسیدن نظر آنها،
کار خودتان را می‌کنید،

در واقع دارید فرزندتان را به سمت
لجبازی بیشتر سوق می‌دهید.

لجبازي_كودكان

فراموش نشود لجبازی كودك یك‌ روزه شكل نمی‌گیرد و یك‌ روزه هم برطرف نمی‌شود.

لجبازی برای كودك به مرور به یك عادت و خصلت رفتاری و همچنین روشی برای پیشبرد كار، جلب توجه و اظهار وجود تبدیل می‌شود و رفع آن نیازمند زمان و توجه است. نكته اصلی درباره لجبازی كودك اجتناب از تنبیه وی است. لجبازی یك خصلت بد و پلید نیست و برای كودك هدف محسوب نمی‌شود. بر این اساس در مقابل لجبازی وی نباید از حربه تنبیه استفاده كرد.

کارشناس ارشد روانشناسی-فقیهی