با کودکان عصبانی نشویم

مادری که ساعت ها برای تمیزکردن خانه وقت گذاشته، طبیعی است که با ریختن غذا بر روی فرش توسط کودکش خشمگین شود؛

این مادر ممکن است برچسب شیطنت یا لجبازی را بر رفتار کودکش بچسباند. روی دیگر این سکه کودکی است که بی خبر از همه جا با خشم مادر مواجه می شود و نمی داند به خاطر چه چیز تنبیه می شود.

کودک تنها در پی کشف محیط و استفاده از حواسش بوده و گرچه خشم مادر را درک می کند، اما نمی تواند دلیلی منطقی برای آن پیدا کند.

تا قبل از سه سالگی، رفتارهای بچه ها حتی اگر به خرابکاری منجر شوند، حاصل لجبازی و تلاش برای آسیب زدن به افراد و وسایل نیستند .

و به همین دلیل است که بچه ها، وقتی کاملا از سر تصادف به کسی یا چیزی آسیب می زنند، انتظار ندارند کسی تنبیه شان کند.

هنگامی که کودک اوقات تلخی میکند .کنترل خود را از دست داده و بیش از حد دچار غلیان احساسات شده است .

قسمتی از مغز او که مختص تصمیم گیری و قضاوت است برجسته میشود و به دلیل اینکه بخش استدلال مغز او فعال نیست در این مرحله استدلال موثر نخواهد بود.

در این شرایط، برای بهتر کردن اوضاع کاری از دست شما ساخته نیست .در حقیقت هر تلاشی در این زمینه فقط شرایط رو بدتر میکند .بعد از اینکه آرام شد. شما میتوانید با او صحبت کنید.