وسوسه
يعني صوتي که زيبا، جذاب و دل رباست؛ يعني اين جن شرور، انديشه غلطي را با جذابيت و ربايشي، به فرد القا مي کند؛ آن گاه اين جن، به تحليل شخصيت فرد مي پردازد براساس شخصيت و ذائقه او، مطابق ادبيات او، اين القائات را انجام مي دهد؛ او بررسي مي کند که آيا فرد استاد است، شاعر است، دانش آموزست، تحصيل کرده است يا عامي؟

هر چه شخصيت اوست، در مراحل و روند القاء از سوي جن شرور، ملاحظه و مراعات مي شود و متناسب با آن، ادبياتي را به کار مي گيرد تا آن انديشه فاسد را تزيين و به او القا کند.
انسان مي تواند اين القائات را بپذيرد، مي تواند رد کند؛ اگر پذيرفت، اولين جاي پاي حضور جن شرور را نزد خود ايجاد کرده و اواين مرحله از وسوسه رخ مي دهد؛ اين همان مرحله اول و پذيرش است.
پس از پذيرش وسوسه، فرد احساس گناه و قبح گناه مي کند؛ او مي داند کار غلط مي کند؛ گناه است و آلودگي است ونبايد به سراغ آن مي رفت؛ جن، اما مي گويد: اول آن را تجربه کن، لذتي مي بري
ت