اگر انسان ساخته شود، ديگر تعارض و فساد و رقابت ندارد، همه تعطيل است.
رابطه با خدا اين است که انسان دست از رذايل بردارد.
صبر يکی از دو وسيله ای است که نفوس بايد به وسيله آن تهذيب شود. در مقابل محرمات الهی صابر باشيد.

انسانها بايد با حسن تفاهم مشکلات و مسائل را حل کنند نه با سر نيزه.
اگر اين بشر ساخته شود همين جهان بهشت برين است، اين بشر اگر ساخته نشود، بهشت آخرت را هم با آتش خود فهم می کند.
اگر نفس روحانی شد، چشم ديگر خطا نمی کند، دست ديگر خطا نمی کند. تمام اين خطاها منشأش نفس شريره خبيثه است.
اگر می خواهيد ببنيد که از مکتب اسلام استفاده کرديد يا نه، ببينيد که آيا از بديهايتان کم شده يا نه؟
عذاب الهی همين بس که می گويد: برو تو ديگر قابل هدايت نيستی. اين برو از همه عذابهای جهان بالاتر است.
اول انسان بايد خودش را بسازد بعد به فکر ساختن ديگران باشد.
صلاه معراج مومن است ولی معراج مومنی که راستگو باشد. يعنی وقتی می گويد اياک نعبد و آياک نستعين دروغگو نباشد. اگر دروغ بگويد حالا صد دفعه هم بگويد.
اگر بداند بر يکايک اعمالش مورد مواخذه است مگر می تواند دست  و پايش را کنترل نکند.
منقطع از غير خدا به اين معنی نيست که تو در خانه بنشينی و کسی را راه ندهی يا نبينی، بلکه بايد مثل انبياء در اجتماع باشی ولی وابسته به آنها نباشی.
انسان اگر خودش را بسازد وقت زيادی می برد و ديگر وقت نگاه کردن به عيوب ديگران را پيدا نمی کند.
ما اگر بنده خالص بوديم دست از اين تشريفات و بت پرستيهايمان بر می داشتيم، خيال نکنيد اهل مکه فقط بت پرست بودند، ما اگر بنده هوی و هوس باشيم، بت پرستيم، منتها بت ما هوای ماست.
عظمت انسانی اين است که بگويد هر چه خدا بخواهد همان، نه هر چه دلم بخواهد.
انسان با ايمان آشنائی پيدا نمی کند، در صورتيکه دروغ بگويد حتی دروغ مصلحت آميز و حتی دروغی که بخواهد دخول سرور در قلب مومن کند.
نماز ما معراج است؟ اگر ما به معراج انسانيه نائل شده باشيم حقوق کسی را زايل نمی کنيم حتی حيوانات را، چون حيوانات هم بر حسب خودشان سهمی دارند.
ما بايد همتمان اين باشد که حق کسی را زايل نکنيم.
نعمات اعم از مادی و معنوی همه الهی هستند. نعمات مادی عامه است و همه استفاده ميکنند . ماديات به مقداری که حوائج را برطرف کند، کافی است. نعمات روحانی و تقوی و … را به غير عارف نمی دهند.

منبع: اسوه سالکان