مردي رو به دوستش کرد :

-طوري درباره خدا صحبت مي کني که انگار شخصا او را مي شناسي و حتي رنگ چشمهايش را هم مي داني .

چه لزومي دارد چيزي را خلق کني که به آن اعتقاد داشته باشي ؟ بدون اين نمي شود زندگي کرد ؟ و او پاسخ داد :

- تو تصور مي کني که دنيا چه طور خلق شده ؟ مي تواني معجزه ي زندگي را توجيه کني ؟

مرد گفت : پيرامون ما همه چيز حاصل تصادف است . همه چيز اتفاقي است . دوستش گفت :

- درست است . پس تصادف نام ديگر ” خدا ” است .


حامد کعبي