هنگامي که روح انسان قوي شود و پرتويي از صفات الهي در جان او بيافتد و به مقام قرب او نائل گردد، اراده‌اش به فرمان خدا در جهان تکوين اثر مي‌گذارد و آنچه را او مي‌خواهد، همان مي‌شود.
اين همان ولايت تکويني است که اولياي خدا از آن برخوردار بودند و همان چيزي است که سرچشمه کرامات مختلف مي‌باشد و معجزات انبيا، مرحله عالي آن است، فاطمه زهرا(س) از عنايت الهي سهم وافري داشت و روايت زير شاهد اين مدّعاست:

«کلَّمَا دَخَلَ عَلَيهَا زَکرِيا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِنْدَهَا رِزْقاً قَالَ يا مَرْيمُ أَنَّي لَک هَذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللهِ إِنَّ اللهَ يرْزُقُ مَنْ يشَاءُ بِغَيرِ حِسَابٍ؛1
هر زمان زکريّا وارد محراب او مي‌شد، غذاي مخصوصي در آنجا مي‌ديد. از او پرسيد: اي مريم! اين را از کجا آورده‌اي؟ گفت: اين از سوي خداست، خداوند به هر کس بخواهد بي‌حساب روزي مي‌دهد».
از جابر بن عبدالله نقل کرده‌اند که:
رسول خدا(ص) چند روز بود غذايي نخورده بود و کار بر او مشکل شد، به منزل همسرانش سر زد، هيچ کدام غذايي نداشتند، سرانجام به سراغ دخترش فاطمه(س) آمده و فرمودند:
«دخترم! غذايي داري من تناول کنم؛ زيرا گرسنه‌ام؟»
عرض کرد: «نه، به خدا سوگند!»
هنگامي که رسول خدا(ص) از نزد او خارج شد، زني از همسايگان دو قرص نان و مقداري گوشت براي فاطمه(س) هديه آورد و او آن را گرفت و در ظرفي گذاشت و روي آن را پوشاند و گفت: «به خدا سوگند رسول الله(ص) را بر خود و فرزندانم مقدّم مي‌دارم!»
و اين در حالي بود که همه گرسنه بودند.
حسن(ع) و حسين(ع) را به سراغ پيامبر(ص) فرستاد و از او دعوت کرد به خانه بيايد.
عرض کرد: «فدايت شوم، چيزي خداوند براي ما فرستاده و من آن را براي شما ذخيره کرده‌ام.»
پيامبر(ص) فرمودند: «بياور» و او ظرف غذا را نزد حضرت آورد. هنگامي که پيغمبر(ص) سر ظرف را برداشت، مملوّ از نان و گوشت بود، هنگامي که فاطمه(س) آن را ديد در تعجّب فرو رفت و فهميد اين نعمت و برکتي است از سوي خدا، شکر آن را به جا آورد و بر پيامبر(ص) درود فرستاد.
پيغمبر(ص) فرمود: «دخترم! اين را از کجا آورده‌اي؟»
عرض کرد:
«هُوَ مِنْ عِنْدِ اللهِ إِنَّ اللهَ يرْزُقُ مَنْ يشَاءُ بِغَيرِ حِسَابٍ؛
اين از سوي خداست، خداوند به هر کس بخواهد، بي‌حساب روزي مي‌دهد!».
پيامبر(ص) شکر خدا را به جا آورد و اين جمله را فرمود:
«الْحَمْدُ للهِ الَّذِي جَعَلَک شَبِيهَةً بِسَيدَةِ نِساءِ بَنِي اسْرائِيلَ؛
شکر مي‌کنم خدايي را که تو را شبيه [مريم] بانوي زنان بني‌اسرائيل قرار داد.»
هنگامي که روزي خوبي نصيب او مي‌شد، از او سؤال مي‌کردند: اين از کجاست؟ مي‌گفت: «از نزد خداست.»
سپس پيغمبر(ص) به سراغ علي(ع) فرستاد، او آمد و همگي از آن غذا خوردند و بقيّه همسران پيامبر(ص) نيز خوردند و همه سير شدند و هنوز ظرف غذا، پر بود!
فاطمه(س) مي‌گويد: «من از آن براي تمام همسايگان فرستادم و خدا در آن برکت و خير زيادي قرار داد.»2
و اين نمونه‌اي از کرامات آن بزرگوار بود.

پي‌نوشت‌ها:
1. سوره آل عمران (3)، آيه 37.
2. زمخشري در «کشّاف» و سيوطي در«درّ المنثور» ذيل آيه 37 سوره آل عمران (3) و ثعلبي در«قصص الانبياء» صفحه 513 آن را نقل کرده‌اند.

منبع:ماهنامه موعود شماره 134و 135