| « جای خالی نماز | ضایع شدن با پر مرغابی » |
گره
گره
بعضی وقتها پیش می آید که ارتباطت با اطرافیان ازمدار خارج می شود.زندگی ات درست پیش نمی رود.، همه چیز سر جای خودش است ولی تو سر جای خودت نیستی.برنامه هایت به هم می خورد.
نمی توانی با اطرافیانت درست ارتباط برقرار کنی.دلت آرام نیست. هرچه می خواهی کلامت زیبا ومحبت آمیز باشد نمی شود!چرا؟
خوب شاید اصل محبت را زیر سوال برده ای.
شاید قلب کسی که وجودت وابسته به اوست از تو رنجیده ،مثلا کی؟
مادرت که پیامبر درسفارش به محبت سه بار مادر را بر پدر مقدم کرد. شاید هم پدرت که تمام خوبی هایی که در توست از اوست. یا معلمت که حیات معنوی ات ریشه وساقه اش از اوست واگر دانشت میوه ای دارد به برکت زحمت اوست. یا همسرت که قبولی نمازت در راضی بودن اوست.آنهایی که دیرتر از همه از دستت ناراحت می شوند وزودتر از همه می بخشند.همانهایی که جزو دلسوزترین انسانهایی هستند که خدا آفریده است.
وشاید بالاتر برویم، قلب یکی از ائمه ازمن وتو ناراحت شده. شاید عملی انجام دادیم که نتوانستیم زینت آنها باشیم ویا گاهی برعکس!
راه حل و داروی آن هم دست خودتان است.یک مجلس دعا،یک روضه هفتگی، یک رازو نیاز بعد از یک نماز باخدا وائمه وعذر خواهی از محضرشان.
هم دلت را پاک می کنند وهم انشاءاللله مشخص می شودکه کجای راه قدم گذاشته ای.
تمام می شود؟ نه. احسان وکرمشان ادامه دارد. دستت را می گیرندو بالا می برند.فقط دامانشان را رها نکن.
نوشتار ادبی راحله مهدی پور
یکی از قشنگترین آیات قران
آری اگر «قرآن» را باز کرده و تنها به ورق زدن و مطالعه ی بسیار گذرای آن بپردازیم،مشاهده می کنید که در هر چند ورقی،از این نمونه ها یافت می شود:
-در بنی اسرایل گوشت گاو ذبح شده را به بدن مرده ای زدند،بلافاصله زنده شد و قاتل خود را معرفی کرد(بقره 67 تا73)
-عُزَیرپیامبر(ع)صد سال پس از مرگش زنده شد،در حالی که غذای صد سا ل پیشش صحیح و سالم بود،اما الاغش متلاشی شده بود!(بقره 259)
-حضرت ذکریا(ع) در دوران کهولت سن،و سستی بدن آن هم از زنی عقیم و نازا،صاحب فرزندی به نام یحیی(ع) شد(مریم 4تا 7)
-حضرت سلیمان با هدهد و مورچه بهحث و مناظره و گفتگو میکرد!(نمل18 و 19 و27)
-آهن محکم در دست حضرت داود نرم می شد و او با دست خود زره درست میکرد(سباّ 10)
-تخت بلقیس در یک چشم بهم زدن از کشوری دور،در مقابل حضرت سلیمان حاضر شد!(نمل 40)
-«ماه»برای حضرت محمد(ص)شکافته و دو نیم شد!(قمر 1)
-حضرت ابراهیم در سنین پیری،از زنی پیر و فرتوت صاحب فرزند شد!(هود 72)
-حضرت عیسی پرنده ی گِلی را با دمیدن در آن به پرنده ی زنده ی واقعی تبدیل میکرد(آل عمران 49)
-از دل کوه سخت،شتری با بچه ی تازه متولد شده اش،برای قوم ثمود بیرون آمد!(اعراف 73)
-چاقوی حضرت ابراهیم که از تیزی وبرندگی سنگ را پاره می کرد،گلوی اسماعیل را نبرید(صافات100 تا 110)
-حضرت موسی(ع)عصایی را به سنگ زد که از آن 12 چشمه یآّ برای بنی اسرایل جوشید!(بقره 60)
حضرت سلیمان(ع) باد را تحت اختیار داشت و با آن فاصله ی شهر ها را می پیمود!(ص 36)
فرم در حال بارگذاری ...
ذکر ایام هفته
