نمی دانم از کجا باید شروع کنم و اصلا باید شروع کنم یا نه…
اما دلم سخت هوایت را کرده.دیگر هوای نَفَسگیر شهر امانم را بریده.هروقت نفس کشیدن برایم سخت می شود تنها مأمنی که دارم، مزار با صفای توست.سالروز شهادتت رسیده و من جز به زبان کاری نکرده و از این که تو برایم رفاقت را تمام کردی و من هیچ کاری نکردم شرمنده ام…

ای شهید، راستی شهید یعنی …
اینجا در محله مان ایمانها بو گرفته است و انتظار به واژه ای کلیشه ای برای رفع عذاب وجدان (اگر باشد!) تبدیل گشته است و مسکنی برای مرض هایمان ، که اگر اینطور نبود مهدی فاطمه تاکنون غریبانه منتظر یار نبود…
داشتم دلنوشته ات را نگاه می کردم که به این جمله رسیدم: امام را تنها نگذاريد که او حسين زمان است و هرکس او را تنها گذارد؛ امام زمان را تنها گذاشته است.
چقدر این جمله ات به دل می نشیند.حسین زمان…
ای شهید می بینی چقدر اماممان تنها شده است و عوام صفتانی که خود را خواص می نامند برای رسیدن به قدرت و ثروت به هر طریقی دل نازنینش را خون می کنند…؟
براستی اگر مهدی فاطمه ظهور کند ما هم…؟
ای شهید برایمان دعا کن که تا آخرین قطرات خون و آخرین نفسهایمان سربازان حضرت امام خامنه ای باشیم تا پیش امام زمانمان سرافکنده نباشیم…
دعا کن که مثل خودت عاقبت با شهادت از این دنیا بار بندیم…
*****************************
پی نوشت: ۱۵ مرداد سالروز شهادت سردار عشق حاج محسن دین شعاری فرمانده گردان تخریب لشکر ۲۷ محمد رسول الله است.


وبلاگ شهید دین شعاری