ما حتی درباره «دعای بین نما ز» هم روایت داریم که نمازی که وسطش دعا نباشد «ناقص» یا «کال و نارَس» است.

میوه باید رسیده باشد تا قابل أکل شود. نماز هم باید قابل پذیرش باشد، تا به کار آید. روایتی است از پیغمبر اکرم(ص) که حضرت فرمودند: «کُلُّ صَلاۀٍ لایُدْعَی فِیهَا لِلمُؤمِنِینَ وَ المُؤمِناتِ فَهِیَ خِدَاجٌ».(کنزالعمال، 2، 109) نماز بدون دعا برای مؤمنین و مؤمنات ناقص و نارَس است..
می‏خواستم این را عرض کنم که آنچه ما در مجموعه ده‏ها روایت در باب دعا هنگام نماز داریم، این است که قبل از نماز، در نماز و بعد از نماز ـ‏به‏خصوص نمازهای واجب‏ـ دعا کردن وارد شده و این دعا هم بر نماز اثر می‏گذارد و هم نماز بر روی آن اثر دارد.
این دو بر روی یکدیگر اثر متقا بل دارند و هم نماز روی دعا اثر می‏گذارد که یا مقتضی‏اش را تشدید می‏کند، یا آن را به فعلیت می‏رساند و یا تسریع در اجابت می‏کند؛ و هم دعا روی نماز اثر می‏گذارد و باعث می‏شود نمازت قبول شود و به نمازت مقبولیّت می‏دهد.

منبع: گفتارهای حاج آقا مجتبی تهرانی