نماز ،نهر جاری ایمان در بستر دل های مومنین است و همچون آبشاری زلال ، دل و جان مومنین را صفا می دهد. این ستون استوار خیمه دین ،قامت بلند وآیینه تمام معنای شریعت را در پهنه جامعه بشریت به تصویر می کشد و راه صعود به ملکوت و آرمیدن در مقام قرب الهی را فرا روی انسان می نمایاند و بلکه خود صعود ،عروج وشهود معبود است.

حضور در مهراب با قامت استوار قیام ونواختن بانگ بلند توحید در وجود جهان ،دل جهان وجود را طنین انداز می کند و هم آوایی انسان با قیام جهان وجود را ،در مقابل حی قیوم ،نمایش می دهد ودر این حالت انسان ، در رکوع تعظیم وسجود خضوع هم نوا با ذکر گویی جهان خلقت به تسبیح می پردازد.

آری ،نماز اوج ارتباط انسان با خدا است واین اوج ،بسته به نیروی پرواز اوست ونیروی پرواز او به حضور دل و میزان عرفان او بستگی  دارد .

ائمه ما که در نهایت این اوج بوده وعبودیت خدا را در نماز وراز ونیاز با او به کمال رسانده اند ، اسوه ها ونمونه های کامل نماز گزار واقامه کنندگان این فریضه الهی ،هستند.آنان ، همواره باقامت استوارشان ،به قیام ایستاده اند،تا نماز ،این ستون اصلی دین را اقامه کنند،وخیمه دین را ز=بر اساس آن،بر پای دارند.

تاریخ زندگی ائمه (ع) گواه است که آنان با نماز پیوندی پیوسته و مستحکم داشته اند.پیشوایان ما گرچه در تمام لحطات زندگی در حضور حق بوده اند ،لکن با نماز دز حال وهوای دیکری با معبود می زیسته اند.

سیره زندگی امامان وپیشوایان دینی ما،در اظهار عبودیت در پیشگاه حضرت رب الارباب واقامهنماز،آنچنان است که هر مومن متفکری را،به عظمت این فریضه الهی آکاه می سازد.لذا ما در زیازت آنان بر این مطلب ، عارفانه گواهی می دهیم وخطاب به انان می گوییم :

اشهد انک قد اقمت الصلوه:

گواهی می دهم که شما نماز را بر پا داشتید.

ودر زیارت جامعه کبیره میگوییم:

واقمتم الصلوه:

ونماز را اقامه کردید.

منبع: اهميت نماز در سیره امام رضا(ع)