انسانها در آخرت چطور با هم ارتباط دارند یعنی تمام انسانها با هم محرمند، اگر هستند آیا بین آنها و محارم زمینی هیچ فرقی نیست، زن و شوهر در آخرت چه؟ آیا بعضی همان ازدواج زمینی است یا اصلا آیا انسانها با یکدیگر ازدواج می کنند یا فقط با حور؟ آیا حور فقط برای مردان است و زنان شوهران انسانی دارند؟  

از آن جا که پوشش بدن از غیر از نظر عقلی امری ممدوح است و نوعی کمال برای انسان محسوب می شود و بهشت محل خوبی ها است می توان گفت که حجاب در بهشت وجود دارد ولی نه به نحو تکلیفی. از طرف دیگر نحوه و حدود آن برای ما معلوم نیست قرآن در مدح حورهای بهشتی می فرماید: A}«حور مقصورات فی الخیام؛{A بهشت دارای زنان بهشتی (حوری ها) است که در سراپرده های خود مستورند» V}(الرحمن، آیه 72).{
جهان آخرت ( بهشت و جهنم ) سرای تکلیف نیست بلکه دار پاداش و جزاست. تکلیف مربوط به این دنیاست. در این عالم خاکی است که بخاطر مصالحی و دوری از مفاسدی مساله محرم و نامحرم مطرح شده است. این عالم مادی بخاطر ویژگی جسمانی اش پیوسته در حال تضاد و تزاحم است و همین امر موجب گشته تا برای حفظ آن محدودیت هایی در قالب تکلیف و امر و نهی در آن مطرح گردد. مساله محرم و نامحرم نیز یکی از مواردی است که باعث حفظ کرامت و ارزش والای انسانی و در نتیجه حرکت بی خطر انسان به سوی سرای ابدی اش می گردد. تمام تکلیف های موجود در دنیای خاکی تنها از آن رو تکلیف و دشوار به نظر که ما بیشتر اوقات مصلحت نهفته در پس آن را نمی بینیم که اگر می دانستیم بی سرو پا بسویش می شتافتیم.
در ادامه باید به چند نکته توجه داشت تا مساله روشن گردد :
نکته اول: در عالم هستى عوالمى وجود دارد (در یک دیدگاه کلى سه عالم مادى، مثال، تجرد) هر یک از این عوالم داراى احکام، قوانین و سنن مختص به خود است، عالم دنیا و عالم آخرت و قیامت دو عالم از عوالم هستى اند که هر یک داراى آثار ویژه خود مى‏باشند به همین جهت است که بر اساس آیات و روایات براى ورود روح و بدن به عالم قیامت نیاز به تحول اساسى است تا روح و بدن قابلیت پذیرش احکام و قوانین قیامت را بیابند به عنوان مثال بدن مادى در این دنیا با سوزشى صدمه خورده و از میان مى‏رود ولى در قیامت بسا تحولات اساسى که در این بدن ایجاد مى‏شود، به صورتى مى‏گردد که در عین حال که سوزش و ناراحتى شدید دارد اما بدن از میان نمى‏رود اگر این تحولات نسبت به بدن مادى ایجاد نشود، این بدن با این صفات نمی‏تواند احکام و سنن قیامت را تاب بیاورد. یا مثلاً در دنیا حرکت و تغییر است، جوان پیر مى‏شود، نو کهنه می‏گردد، کهنه‏ها از میان مى‏روند، گیاهان پژمرده مى‏شوند و… اما در جهان آخرت تغییر و تحول این چنینى وجود نداشته و نوعى ثبات و بقاء حاکم است {V(نک:نحل، آیه 96، یونس، آیه 24، حدید، آیه 20، آل عمران، آیه 197، نساء، آیه‏77، کهف، آیه 46، مریم، آیه 76، طه، آیه 73، غافر، آیه 39 و…) V} در زندگى دنیوى خوشى با رنج، حیات با مرگ، لذت با محنت، اندوه با شادى، اضطراب با آرامش آمیخته است. اما در آخرت چنین نیست، بلکه گروهى همیشه و از هر جهت متنعم، شاد و آسوده‏اند و دسته‏اى دیگر همواره معذب، غمگین و ناراحت اند {V(نک: قلم، آیه 33، رعد، آیه 34، طه، آیه‏73، زمر، آیه 26، آل عمران، آیه 15، نساء، آیه 77، اعراف، آیه 32، یوسف، آیه 109، نحل، آیه 30 و …) V} در واقع با توجه به آیات و روایات، در عالم قیامت نظام کنونى عالم مادى دگرگون مى‏شود، پدید آمدن زلزله عظیم در زمین {V(مزمل، آیه 14)V}، شکافته شدن دریاها {V(تکویر، آیه 7)V} به حرکت در آمدن کوه‏ها {V(کهف، آیه 47)V} و درهم کوبیده شدنشان {V(حاقه، آیه 14)V} خاموش گشتن ماه و خورشید و ستارگان عظیم {V(تکویر، آیه 2)V} و پر از دود و ابر شدن فضاى جهان {V(فرقان، آیه 25) V}پاره‏اى از تغییر و تحول اساسى نظام کاینات است. در قیامت همه اسباب و روابط قطع مى‏شود و تمام ارتباطات و تأثیراتى که موجودات در نظام وجودشان در عالم جسم و جسمانیت و نیز در عالمى که به دنبال آن مى‏آید، دارند، از میان مى‏رود و نه شیئى در شیئى دیگر اثر خواهد کرد و نه شیئى از شیئى دیگر تأثیر خواهد پذیرفت. نه از شیئى نفع برده خواهد شد و نه از آن زیانى خواهد رسید. {V(بقره، آیه 166، مؤمنون، آیه 101)V}.
نکته دوم که در واقع نتیجه تأمل و دقت در نکته اول است عبارت از این است که: ما نباید انتظار داشته باشیم که در عالم قیامت احکام، قوانین و سنن عالم مادى و دنیا جارى باشد و اگر گاهى در لسان آیات و روایات از مواردى چون خوردن، آشامیدن، با زنان جوان زیبا روى بودن، در کنار نهرها و زیردرختان بودن یاد مى‏شود، از باب تقریب ذهن ما به دریافت حقایق عالم قیامت است نه آنکه آشامیدن آنجا مانند آشامیدن این جا باشد یا خوردن آنجا مانند خوردن اینجا و همین طور …. با توجه به این دو نکته، پاسخ پرسش شما روشن مى‏گردد. بر اساس برخى آیات قرآن براى آدمى زنان پاک و باکره، خوش اندام و زیبا هست که از آنها لذت مى‏برد، ولى باید توجه داشت که این لذت همانند لذت جنسى این دنیا نمى‏باشد. چنان که زنان آنجا نیز مانند زنان اینجا نیستند، بلکه زنانى هستند که به هیچ وجه دچار عادت ماهانه نشده و همواره باکره خواهند بود. {V(نک:بقره، آیه 25، آل عمران، آیه 15، نساء، آیه 57، صافات، آیه 49 - 48، ص، آیه 52، زخرف، آیه 7، دخان، آیه 54، طور، آیه 20، الرحمن، آیه 56، 74 - 70، واقعه، آیه 23 - 22، 37 - 34، نبأ، آیه 33)V}. همچنین اهل بهشت مى‏توانند فرزند داشته باشند، ولى این موضوع به دلیل سنن حاکم بر قیامت به شیوه‏اى که در این دنیا وجود دارد نیست. نظام حاکم بر قیامت نظام دفعى است نه نظام تدریجى؛ یعنى، در قیامت خواستن مساوى است با شدن و تحقق، برخلاف نظام این عالم که براى عملى شدن خواسته‏ها، باید زمینه، اسباب و شرایط آن فراهم شود تا آن آرزو محقق گردد. در این دنیا کسى که فرزندى مى‏خواهد باید ازدواج کرده و با جمع یک سلسله شرایط و به تدریج و در زمان معینى داراى فرزند شود. اما در نظام قیامت چنین نیست، بلکه بهشتیان هر چه مى‏خواهند، بر ایشان محقق مى‏شود، {V(نک: فصلت، آیه 31 و ق، آیه 35)V} و نیاز نیست که با جمع شرایط و پدید آمدن مقدماتى، به تدریج آن خواسته محقق شود. از این رو، خواستن فرزند در عالم بهشت مساوى است با حضور بچه فى‏الحال و در همان آن. چنان که روایاتى نیز بر خصوص این امر وارد شده است.
نک: استاد شجاعى، محمد، خواب و نشان‏هاى آن، مقدمه و تدوین: محمدرضا کاشفى، کانون اندیشه جوان، تهران، چاپ دوم، 1379، صص 90 – 86
در مورد این که آیا زن وشوهری نیز در بهشت باقی است یا خیر بنا به آنچه در قرآن کریم آمده است زنان با ایمان در قیامت در کنار زنان بهشتى (حورالعین) با مردان بهشتى قرین مى‏باشند. و زنان با ایمان با همسران با ایمان خود وارد بهشت مى‏شوند. 1- {A{/Bاُدْخُلُوا اَلْجَنَّهَ أَنْتُمْ وَ أَزْواجُکُمْ تُحْبَرُونَ‏{w1-6w}{I43:70I}/}A}؛ {Mوارد بهشت شوید شما و همسرانتان در نهایت شادباش‏M}، {V(زخرف، آیه 70)V}. و منظور از ازواج، همان زنان با ایمانى هستند که در دنیا بودند، {V(تفسیر المیزان، ج 18، ص 129)V}. و بودن در کنار همسران با ایمان و مهربان هم براى مردان لذت‏بخش است و هم براى زنانشان. 2- {A{/Bهُمْ وَ أَزْواجُهُمْ فِی ظِلالٍ عَلَى اَلْأَرائِکِ مُتَّکِؤُنَ‏{w1-8w}{I36:56I}/}A}؛ {Mآنها و همسرانشان در سایه‏هاى قصرها و درختان بهشتى بر تخت‏ها تکیه کرده‏اندM}، {V(یس، آیه 56)V}. و آیاتى که داخل شدن همسران صالح را به بهشت وعده داده شده است. از جمله: {A{/Bرَبَّنا وَ أَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ اَلَّتِی وَعَدْتَهُمْ وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَ أَزْواجِهِمْ وَ ذُرِّیَّاتِهِمْ إِنَّکَ أَنْتَ اَلْعَزِیزُ اَلْحَکِیمُ‏{w1-20w}{I40:8I}/}A}، {V(مؤمن، آیه 8)V}. {A{/Bجَنَّاتُ عَدْنٍ یَدْخُلُونَها وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَ أَزْواجِهِمْ وَ ذُرِّیَّاتِهِمْ‏{w1-12w}{I13:23I}/}…A}، {V(رعد، آیه 23)V}. از این آیات استفاده مى‏شود که زنان و مردانى که در این دنیا همسر یکدیگرند هرگاه هر دو با ایمان و بهشتى باشند در آنجا به هم ملحق مى‏شوند و با هم در بهترین شرایط و حالات زندگى مى‏کنند و حتى از روایات استفاده مى‏شود که مقام این زنان برتر از حوریان بهشت است به خاطر عبادات و اعمال صالحى که در این جهان انجام داده‏اند، و در برخی منابع کلامى و روایى چنین آمده که در روز قیامت، اگر همسر زن مؤمن، اهل بهشت بود، او را اختیار مى‏کند و اگر از اهل جهنم بود، یک مرد را از میان مردان بهشتى برمى‏گزیند. شاید فلسفه این کار این باشد که زن برخلاف مرد، از نظر طبیعت تعدّدپذیر نیست. به همین جهت مردى را انتخاب مى‏کند. اما گروهى - از جمله آیت‏اللَّه مکارم شیرازى در مقابل مدعى‏اند که‏حورالعین مى‏تواند مذکّر هم باشد. براساس این نظر شاید علت اینکه اوصاف حورى که در قرآن به کار رفته، بر مؤنث دلالت مى‏کند، به این جهت باشد که گفت و گو و محاوره در آن آیات، با طایفه مردان مؤمن بوده است، نه با زنان مؤمن دنیوى. از این رو شیوه محاوره، اقتضا دارد که چنین اوصافى براى این موجودات، ذکر شود. از مضمون برخى آیات و روایات، چنین برمى‏آید که مسئله لذت‏هاى جنسى، اختصاصى به مردان ندارد؛ بلکه زنان نیز در بهشت مى‏توانند براى خویش شوهرانى دلخواه برگزینند. اصطلاح «حور» نیز اختصاصى به زنان ندارد؛ بلکه حورهاى مذکر نیز در بهشت وجود دارند. براى نمونه از امیرمؤمنان‏علیه السلام روایت شده است: «در بهشت بازارى است که در آن خرید و فروشى نیست؛ تنها در آنجا تصویر مردان و زنان وجود دارد. هر کس که تمایلى به آنان پیدا کند، از همان جا بر او وارد مى‏شود» V}بحارالانوار، ج 1، ص 148.{V. در بهشت هم حوریان بهشتى وجود دارند که از نعمت‏هاى بهشتى‏اند و در دنیا نبوده‏اند و هم زنان دنیا - که اهل بهشت باشند با زیبایى و شکوهى برتر از حوریان در بهشت حضور دارند و چنانچه مایل باشند، به شوهران خویش مى‏پیوندند.
بنابراین لذت‏هاى بهشت مخصوص مردان بهشتى نیست، بلکه کسى که داخل بهشت مى‏شود از نعمت‏ها و زیبایى‏ها لذت خواهد برد. چنان که قرآن مى‏فرماید: {A… {/Bوَ فِیها ما تَشْتَهِیهِ اَلْأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ اَلْأَعْیُنُ‏{w8-15w}{I43:71I}/}A}؛ {Mدر بهشت آنچه دل خواهد و چشم از آن لذت مى‏برد موجود است‏M}، {V(زخرف، آیه 71)V} و در این امر نیز بین مرد و زن بهشتى فرقى نیست هر کدام از آنها هر نوع لذتى بخواهند بر ایشان موجود است و براى زنان بهشتى نیز مردان بهشتى بدلخواهشان هست.




منبع : پرسمان ، سال 1389