ممکن است در برخی احیای آدمی در غفلت فرو رود ؛ به طوری که پروردگار و مسولیتهای خویش را به فراموشی بسپارد. زیرا در چنین اوقاتی شیطان برذهن وی مسلط میگردد و او را از یاد خداوند دور میکند. ولی اگر انسان زهد را پیشه خود قرار دهد و با تقوا باشد ،

این تقوا مانند واکسنی عمل میکند که شخص را از خطر شیطان، درهنگامی که سعی در نزدیک شدن به وی و دور نمودن انسان از خداوند متعال را دارد، در امان نگاه میدارد. در چنین اوقاتی اگر آدمی زهد را مایه ی زند گی خود قرار نداده باشد، شیطان دامنگیر او میشود. زیرا انسان با تقوایی که از خدداوند هراس داشته باشد ، پرهیزکاریش به کمک اومی شتابد و بسیار زود از خواب غفلت بیدار میشود و به خداوند متعال متوسل میشود و از نیتهای پلیدی که شیطان او را به انجام دادن آن تشویق میکند، عقب می نشیند.

شیطان در انسانهای باتقوا رسوخ پیدا میکند؛ همانگونه که سعی میکند انسانهای با تقوا را نیز با بازی دادن احساسات و عواطف و طرز تفکرشان ، به آنچه که در صلاح ذات آدمی نیست بکشاند ، لیکن در هر حال تقوا انسان را آماده میکند و او را مجهز مینماید تا شیطان نتواند با روشهای مختلف خود راهی برای انحراف اوبیاید.

منبع : اصفهان زیبا، شماره 1625