علم و دانش امام رضا(ع)
شیخ طبرسی روایت کرده است از ابوالصّلت هروی، که گفت: ندیدم عالمتری از علی بن موسی الرّضا(ع) مأمون در مجلس‌های متعددی جماعتی از علمای ادیان را جمع کرد. فقها و متکلمین تا با آن حضرت مناظره کنند. آن حضرت برهمه‌ی آن‌ها غلبه کرد و همه بر فضیلت او اقرار کردند. هروی می‌گوید از آن حضرت شنیدم که می‌فرماید: «من در روضه‌ی منوّره می‌نشستم و علمت در مدینه بودند. هرگاه از مسأله‌یی عاجز می‌شدند، جمیعاً به من رجوع می‌دادند و مسائل مشکل خود را برای من می‌فرستادند من نیز جواب می‌دادم.

ابوالصلت گفت: محمد بن اسحاق بن موسی بن جعفر(ع) از پدرش بیان می‌کند، که می‌گفت: پدرم موسی بن جعفر(ع) به پسران خود می‌فرمود: ای اولاد من! برادر شما علی بن موسی(ع) عالِم آل محمد است. از او معالم دین خود را سؤال کنید و فرمایشات او را حفظ کنید. همانا من شنیدم از پدرم جعفر بن محمد(ع) که مکرر به من می‌گفت: عالِم آل محمد(ع) در صلب توست ای کاش من او را درک می‌کردم. همانا او هم نام امیرالمؤمنین علی(ع) است. [1]

باید دانست که علم امام را با دانش دیگران نمی‌توان مقایسه کرد و اگر کسی در مقام مقایسه برآید چنین قیاسی صحیح نبوده و باصطلاح اهل منطق قیاس مع‌الخارق خواهد بود؛ زیرا علم امام موهبتی و الهامی است و از جانب خداوند افاضه شده است در حالیکه علم دیگران ولو در اثر نبوع ذاتی هم باشد کسبی و تحصیلی است و ائمه اطهار علیهم‌السلام  هم در علم و سایر فضائل نفسانی نسبت به هم فرقی ندارد و با توجّه به شرایط زمان و آماده بودن اوضاع و احوال، علم خود را ظاهر و بیان فرموده‌اند. در زمان حضرت رضا(ع) نیز مناظراتی بین آن حضرت و رؤسای ادیان و فرق صورت گرفت که تفوّق علمی او را بر همگان آشکار نمود. [2]

ادامه دارد….

برای مشاهده ادامه مطالب در قسمت موضوعات امام رضا (ع) را انتخاب نمائید.

[1] شیخ عباس قمی، تلخیص از منتهی الآمال، تهران، انتشارات فراوری، فصل دوم، ص998

[2] فضل الله کمپانی، برداشت از حضرت رضا، تهران، انتشارات مفید، ص26