طعنه نوعی زخم زبان است؛ وقتی مادر شوهر از دست عروس عصبانی است با زبان خود قلب او را سوراخ می کند ، جایی که عروس از دست مادر شوهر ناراحت است به شکل دیگری اشک اورادر می آورد؛ شخصی که به نیازمندی کمک کرده  با زبان و منت گذاشتن و نیاز او را به رخ کشیدن ، آتش به قلب پردرد او می زند

، آنجا که مصیبتی برای کسی پیش می آید واظهار شادمانی می کند تا دل فرد مصیبت دیده را برنجاندو..همه از مصادیق زخم زبان است.
زخم شمشیر راحت خوب می شود ولی زخم زبان هیچگاه التیام نمی یابد.با استناد به حدیثی از رسول اکرم(ص) اشاره می نماییم : فتنه ای که از زبان به وجود می آید ،بسیار سخت تر از زخمی است که بر اثر شمشیر به وجود می آید.
همچنین امام علی علیه السلام فرمود :زخم زبان از زخم نیزه سخت تر است.
ممکن است انسان نه مشت بزند ونه چوب ولی ممکن است چنان با یک سخن کوتاه وبی سر وصدا ، جگر شخصی را آتش زند وچنان قلب او را به درد آورد که هیچگاه اشک او خشک نشود. بنابراین باید مراقب زبان بود.زیرا زبان همانند قطعه ای آتش ممکن است همه زندگی ما را بسوزاند وما را مدیون کند.

منبع : اصفهان زیبا، شماره1570