امام علی علیه السلام فرمودند: مردم دنیا دودسته اند، یکی آن کس که در دنیا برای دنیاکارکرد و دنیا او را از آخرتش باز داشت،

و بازماندگان خویش از تهیدستی هراسان، و از تهیدستی خویش در امان است، پس زندگانی خود را در راه  سوددیگران از دست میدهد. و دیگری آنکه در دنیا برای آخرت کار می کند ونعمتهای دنیا نیز بدون تلاش به او روی می آورد ، پس بهره هردو جهان را چشیده ، و مالک هردو جهان میگردد و با آبرومندی در پیشگاه خدا صبح میکند و حاجتی را از خدا در خواست نمیکند جز آنکه روا میگردد.

حکمت 269 نهج البلاغه