آيت اله مجتهدي تهراني از اساتيد برجسته اخلاق با اشاره به حديثي از امام صادق فرمودند:اگر خواسته ات برآورده نميشود به نفع تونيست، پس رهايش ک! چون خدا چيزهايي را که به نفع توست اما به ذهنت نمي آيد ، به تو ميدهد.

ازامام روايت شده ( کم من نعمه الله تعالي علي عبده فيي غير امله) در ربط با نعم الهيه ، خداوند يک سنخ نعمتهايي را بدون اينکه انسان حتي آرزويش را داشته باشد به او عنايت ميکند؛ حتي گاهي هم به زبان جاري ميکند ومي گويد : باور نميکردم! خدا است ديگر. حضرت در ادامه ميفرمايند:ودر مقابل يک سنخ اموري است که انسان مرتب آرزو ميکند که خدا به اوبدهد وذهنش را پر کرده و( الخيار في غيره) حال اينکه نميداند خيرش در آن نيست واتفاقا در غير از آن است. از اين روايت مي فهميم که آن نعمتي که به درد تو مي خورد را خدا به تو ميرساند ، چه از او بخواهي ، چه نخواهي؛ اين رابدان! خير بنده در آن چه باشد خدا به او ميدهد واز اومنع نخواهد کرد ، مگر خود بنده رد کند.

از آن طرف چه بسيار افرادي که آرزوهايي ميکنند که به ضررشان است وخودشان نميفهمند ؛ پس بهتر اين است که خواسته هاي خود را ب  خدا وا گذار کنند. پس وقتي آرزو ميکنيد بگوييد خدايا اين به ذهن من امده، آيا خير من است يا خير؟ برخي مسايل خيلي معمول است، مثلا بيماري، از خدا شفا ميخواهيم اللهم اشف کل مريض ، اگر بدهي وقرض دارد اللهم اقض دين کل مدين ، مشکلي ندارد. اما نعمتهايي را که نميداني در آينده از نظر بهره وري اش چطور ميشود، به خدا وا گذار کن زيرا چيزهايي هست که تو از خدا در خواست ميکني اما خودت نميداني که به نفع تونيست. اين رابدان اگر خواسته ات بر آورده نميشود، به نفع تو نيست، پس رهايش کن؛ چرا؟؟ چون خدا چيزهايي که به نفع تو است اما به ذهنت نمي آيد را، اتفاقا بدون در خواست به تو ميدهد.
منبع : اصفهان زيبا، شماره 1625