استاد راهنما : خانم اشرف رضایی

استاد داور:خانم معصومه عسگری

محقق:خانم فاطمه بهار لویی

زمستان 1387

قرآن، کتابی است که از جانب خدای تعالی بر قلب پاک رسول خدا نازل شده است و از جانب حکیم و حقّ مطلق فرود آمده است. بیانش در تمام موارد و موضوعات فضیلت و حتّی سخنش در نکوهش افراد بر معیار حکمت و حق است، و از هیچ طریقی باطل به آن راه ندارد.

پژوهش حاضر در رابطه با حدیث ثقلین است و به بررسی جایگاه دو ثقل پرداخته، و رابطه آن‌ها را با یکدیگر و در جامعة اسلامی بررسی می‌کند.
این تحقیق از شش فصل تشکیل شده است:
فصل اول: کلیات
فصل دوم: تقارن ثقلین
فصل سوم: ویژگی‌های قرآن
فصل چهارم: ویژگی‌های عترت
فصل پنجم: نورٌ علی نور
فضل ششم: راهکارهای حکومتی (جامعه ایده‌آل)
در این تحقیق از منابع دست اول نظیر قرآن، کتب روایی و تفسیر، کتب فقهی و علمی بهره گرفته شده است. روش تحقیق کاربردی می‌‌باشد و از شیوة فیش‌برداری از کتب کتابخانه استفاده شده است و به سئوالاتی که در نظر بود، با توجّه به اسناد و مدارک پاسخ داده است.
قرآن نه کتاب تاریخ است و نه فلسفه و عرفان و نه کتاب فقه و اصول و گیاه‌شناسی و … از سنخ هیچ‌کدام از این کتاب‌ها نیست، بلکه قرآن، کتاب هدایت انسان به سوی خداست که مبدأ و مرجع عالم هستی است، قرآن می‌خواهد به انسان بفهماند، تو که هستی؟ از کجا نشأت گرفته‌ای؟ به کجا می‌روی؟ از چه راهی باید بروی و با چه برنامه‌ای باید در این راه سیر کنی؟ همچنین او را آگاه می‌سازد از این که عوامل مددکار تو در این راه کدامند و عواملی که بازدارندة تو از این راه می‌باشد کدامند، این پیام اصلی قرآن به عالم انسان است.
اسلام دو منبع و مأخذ دارد: قرآن کریم و سنّت اهل بیت پیامبر، قرآن را خداوند متعال خود از تغییر و تحریف حفظ فرموده است، امّا سنّت یعنی حدیث و سیرة پیامبر که شرح و بیان قرآن در آن است عقاید و احکام بعد از پیامبر تحریف شده، ولی دوازده امام که اوصیای پیامبر خاتم، یعنی مسئول حفظ و تبلیغ شریعت پیامبر در جامعه برای هدایت مردم بودند، با مجاهدت‌های خود آن را احیاء کردند و به جامعه برگرداندند.
قرآن و عترت در سه محور متّحد می‌باشند:
1-حق‌محوری 2- صراط مستقیم 3- کوثر معرفت
اگر مسلمانان بعد از پیامبرشان، به امامان اهل بیت رجوع می‌کردند، و از ایشان عقاید و احکام دینشان را می‌گرفتند و اسلام را از ایشان می‌آموختند، اسلام عزیز، گرفتار چنین مصیبت‌هایی نمی‌شد، در حالی که رسول خدا به امّت اسلامی خود چنین فرموده بود که دو چیز گرانبها یکی قرآن و دیگری اهل بیتم را در میان شما می‌گذارم و اگر به آن دو متمسّک شوید، هرگز گمراه نخواهید شد.
در این برهة حساس و سرنوشت‌ساز از تاریخ اسلام، تبیین مبانی رهبری در اسلام بیش از هر وقت دیگر موردنیاز جامعة اسلامی است، به ضرورت شرع و عقل آن‌چه در دوره‌ی حیات رسول اکرم و زمان امیرالمؤمنین لازم بوده یعنی حکومت و دستگاه اجرا و اداره، پس از ایشان و در زمان غیبت نیز لازم است.