تاریخ ولادت
در روز یازدهم ذیقعهده‌ی سال 148 هجری در شهر مدینه ستاره‌ی فروزانی در آسمان خاندان ولایت طالع و امام هشتم شیعیان حضرت علی بن موسی الرضا(ع) که بزرگترین اولاد پدرش بود پا به عرصه‌ی وجود گذاشت.

تاریخ روز و سال ولایت آن جناب را به اختلاف روایت کرده‌اند بعضی‌ها منجمله شیخ صدوق روز ولادت او را یازدهم ربیع‌الاول سال 153 نوشته است.

و برخی هم روز یازدهم ذی‌حجه سال 153 ذکر کرده‌اند، کلینی و شیخ مفید ولایت آن حضرت را در سال 148 قید کرده‌اند و آنچه مشهور است همان روز یازدهم ذیقعهده سال 148 هجری می‌باشد.

صورتش گندمگون و جذّاب و به جدّش رسول خدا(ص) شباهت داشته است، کنیه‌اش ابوالحسن و مشهورترین لقب وی رضا و القاب و عناوین دیگری مانند صابر و فاضل و وفی ور ضی بدان حضرت گفته‌اند و علت اینکه او را رضا نامیده‌اند این است که آن جناب مورد پسند خدا و رسول و ائمه‌ی اطهار(ع) بوده است چنانکه مرحوم مجلسی در کتاب جلاء‌العیون از ابن بابویه به سند حسن از بزنطی نقل کرده است که به خدمت حضرت امام

محمدتقی(ع) عرض کردم که گروهی از مخالفین شما گمان می‌کنند که والد بزرگوار شما را موقعی که مأمون به ولیعهدی برگزید، ملقب به رضا کرده است.

حضرت فرمود به خدا سوگند که دروغ می‌گویند بلکه حق تعالی او را به رضا مُسمّی گردانید برای اینکه پسندیده‌ی خدا بود در آسمان و پسندیده‌ی رسول خدا و ائمه‌ی هدی بود در زمین و همه از او خشنود بودند و او را برای امامت پسندیدند.

گفتم: مگر همه‌ی پران شما پسندیده‌ی خدا و رسول و ائمهu نبودند. فرمود: بلی.

گفتم: پس به چه سبب فقط او را در میان آنها بدین لقب مخصوص گردانیدند؟

فرمود: برای اینکه از او دوست و دشمن هر دو راضی بودند و اتفّاق دوست و دشمن بر خشنودی از او مخصوص آن حضرت بود، بدین جهت او را بدین اسم مخصوص گردانیدند.[1]

ادامه دارد….

برای مشاهده ادامه مطالب در قسمت موضوعات امام رضا (ع) را انتخاب نمائید.

[1] فضل الله کمپانی، برداشت از حضرت رضا، تهران انتشارات مفید، 1386، صص10-7