امام موسي ابن جعفر  (علیه السلام)فرمود: «ماه رجب ، ماه بزرگي است که در آن حسنات چندين برابر و گناهان در آن محو مي شود. کسي که يک روز در ماه رجب روزه بگيرد،

family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;">آتش جهنم به اندازه يک صدسال از او فاصله مي گيرد ، و کسي که سه روز در آن ماه روزه بگيرد، بهشت بر او واجب مي شود.»
وقتي حضرت مي فرمايند: کسي که در ماه رجب يک روز را روزه بدارد، آتش به اندازه صدسال از او دور مي شود؛ بدان معني است که از آن طريق جان و روح و روان در کل زندگي جهتي مي گيرد که آن جهت به سوي اعمالي نيست که در قيامت منجر به ورود درجهنم شود و بر همين قياس بدانيد اينکه مي فرمايند :« بهشت بر او واجب مي شود.» چون جهت کلي او به سوي رحمت الهي سير مي کند. ماهها ؛ منازل و مراحلي هستند که انسان در بستر آنها به سوي  مرگ و منازل بعد از آن سير مي کند و  لازم است انسا ن در هر منزلي حق آنها را ادا کند.بايد از فرصتها استفاده کرد و بهترين اعمال را در فرصتهاي پيش آمده انجام داد تا چون به ابديت خود وارد شديم ، خود را ملامت نکنيم.
زيرا بالاخره در آن عالم از فرصتها پرس وجو مي شويم و نهايتا به سوي آن رهسپار مي گرديم. ورمز الرموز همتهاي بلند اولياي الهي وبزرگان وادي ايمان ،نکته فوق است که نگذاشتند در محدوده کوچک دنيا فرصتها از دست برود.
آري! روايت فوق مژده بزرگي است براي آنهايي که مي خواهند زندگي ديني خود را سرو سامان بدهند و وارد شخصيت خاص ديني گردند و به اصطلاح در زمره « رجبيون» قرار گيرند.

منبع:گفتارهاي استاد اصغر طاهر زاده