باجدیت می گفت:«بهشتی سنیه! اشهد ان علیا ولی الله رو نمیگه.» گفته بود شب بیا پشت سرش نماز بخون تا بفهمی اشتباه می کنی.

به بهشتی هم سپرده بود که فلانی میا د این جمله رابلند بگو. اذان واقامه رو گفت، ولی خبری از این جمله نشد. به بهشتی اعتراض کرد که هرشب می گفتی ، حالا امشب چرا؟ گفت :«اگه امشب می گفتم به خاطر اون آقا بود. ولی من که همه وجودم محبت علی (ع) است، چرا باید برای یک نفر بگویم.»

منبع : اصفهان زیبا، شماره1567