غیبت یکی از لغزشها و گناهان بزرگ زبان است و از گناهان کبیره به شمار می آید.این پدیده دارای علل وعوامل فراوانی است که پاره ای از آنها نشات گرفته از نفس آدمی است و پاره ای دیگر در شرایط خاص خارجی، شکل می گیرد.

شنیدن غیبت مانند خود آن حرام و شنونده غیبت مشمول تمام احکام غیبت کننده سات. برشنونده ی غیبت لازم است ازشخص غیبت شونده دفاع کند.
غیبت را ازدو راه اجمالی و تفصیلی می توان درمان کرد. غیبت در موارد ی خاص جایز است  که عبارتند از : دادخواهی، استفتا، نصیحت مشورت کننده ،جرح شاهد یا راوی،غیبت فاسق، متجاهر و…
برای نجات ازپیامدهای غیببت باید اول در پیشگاه خداوندمتعال توبه کرد و آنگاه نسبت به حق الناس ، بنابرقولی،طلب حلالیت و بنابرقولی دیگر برای شخصی که غیبتش شده استغفارنمود.
کلیدواژه ها: اغتابه،غائب،غیب،غاب

محقق: محترم طاهری و نسرین دویستی، مدرسه علمیه الزهرا گلدشت

استادراهنما: خانم زهرا گورویی

زمستان 1390