خدایا خطاها وگناها ن ، لباس خواری بر تنم کرده ودوری از تو جامه بیچارگی بر تنم افکنده وبزرگ جنایتم دلم را میرانده ، پس تو زنده اش کن به با زگشت خودت (به سوی من).

ای آرزو و مقصودم و ای خواسته و آرمانم، به عزتت سوگند برای گناهانم جز تو آمرزنده ای نیابم و برای شکستگی ام جز تو شکسته بندی نبینم و من به وسیله آه وناله کردن به سوی تو به در گاهت خاضع گشته و با زاری کردن در برابر ت خود را به خواری کشاندم ، پس اگر توام از در گاه خویش برانی در آن حال به که رو آورم؟

واگرتوام از نزد خویش بازگردانی به که پناه برم ؟ و پس افسوس از شرمندگی ورسواییم و ای دریغ از کار بد و گنا هانی که به دست آورده ام .

منبع : مناجات خمس عشر