به دنبال رحلتش شاعران زیادی در منقبت ورثای آن بانوی پارسا اشعار بسیار زیبای سرودند؛ ازجمله شاعرانی در توصیف شایستگی های وی چنین  می سراید :
حاجیه خانم که بود، نام گرامیش امین
مرغ دلش پر گشود ، به سوی خلد برین

با همه مهر و وفا رفت زدار فنا
زکردگار علا بر او دو صد آفرین
عالمه عادله ، طاهره فاضله
کرد چه خوش مرحله طی به ره علم ودین
شد نود .هفت سال زعمر او با کمال
داشت ورا ذوالجبلال به عصر خود بی قرین
کتابها بی شمار مانده زوی یادگار

که تابه روز شمار هست زجان دلنشین
سیر وسلوکش را بخوان رمز علومش یبدان
زاربعینش بجو هزار در ثمین
ذدر این سرای فنا، بود به صبح و مسا
« فروتن» بینوا ز خرمنش خوشه چین

منبع : اصفهان زیبا، شماره1553