کلمه اما رادوست دارم. درکل سه حرف است اما پرازمعنی به ظاهرساده است.اما شیرین است و پراز رمز و راز.واسطه خیر است.جمله منفی را دردست جمله مثبت قرار می دهد و آنها را راهی می کند.

مثل قدر مطلق ریاضی بدیها و منفی ها را مثبت می کند .به آدم انرژی و امید میدهد اما…
حکایت بعضی مان فعلا همین است.لحظه به لحظه دل اماممان را می شکنیم وزیر زیرکی مردم را فریب می دهیم، بهشان دروغ می گوییم و خلاصه اینکه تمام اعمالمون رو زیر سوال می بریم.اما دلمان خوش است به چیز دیگری.
این اما ها انگار آبی است بر آتش هرچه بدی است.
من به خودم می بالم وقتی که می بینم هنوز کلمه اما درزندگیم از تکاپو نیفتاده .
ذوق می کنم وقتی هرشب موقع خواب به آقا می گویم: هر اشتباهی کردم اما عاشقتم.
اما ذوقم کور می شود وقتی فکر  میکنم آیا آقا هم به همین سه حرف ، به همین امای ساده و خالصانه ما راضی است؟!
دلوشته:عاطفه صبور