من همان کس هستم که در خلوت خودم، از خدایش شرم نکرد
ودرمیان جمع ، رعایت حضور اورا!
من صاحب ما جراهای بزرگ هستم

من همان کسی هستم که برآقای خویش در شتی کرد، نافرمانی کرد
خدایا من همان هستم که مهلتم دادی ولی به خود نیامدم
برمن پوشیدی، ولی شرم نکردم
خوب میدانم که نافرمانی را از حد گذراندم
آنقدر که حتی از چشمت انداختی ام وباکی نداشتم
اما تو بردبار بودی وبا صبرت ، مهلتم دادی
وبا پرده پوشی ات ، مرا پوشیدی
آنقدر که انگار از مجازات من غافل شده ای
ودیگر قرار نداری برای نافرمانی ام شکنجه ام کنی
اصلا آنقدر این ماجرا جلو رفت تا گویی تو از من شرم داری…
ترجمه آزاد از دعای ابو حمزه ثمالی
منبع : اصفهان زیبا، شماره 1607