خدا امشب آخرین شب جمعه است که قدمام آروم وبا احتیاط از شرم اینکه نتونسته باشم طعم شیرین  عبادتو به اجرا بذارم دارم بهت نزدیک میشه.آخ خداجون یعنی میشه اون موقع که داری سهم بندگانتو بعد ماه مبارک با هزاران نعمت توسفره هاشون پخش میکنی.منم یکی از اونایی باشم که لبخند رضایت تو دلمو گرم کنه.

اما خوبیش به اینه که هیچوقت پاپس نمیکشم، اگه گناهی هم کرده باشم خجالت زده ات شده ام ودلمو روانه ضریح نگاهت ساختم.

چیکار کنم خدا هم آرومم وهم نفسم میگه کاشکی بهتر از این ماه استفاده میکردم وحالا به چه کنم چه کنم نمی افتادم.خدا دستامو بالا میگیرم تایه هدیه سفارشی نصیبم کنی وبه همه نشون بدم که خدا پیش پیش هوامو داره ونازتو شهره عالم کنم.کمک کن این دم دمای آخرخطایی ازم سر نزنه وقلبی که یک ماه دربست در اختیارت بود رودوباره سیاهش نکنم.

متن ادبی : صدیقه امینی، مدرسه علمیه الزهرا گلدشت