اولی، تصویر دریاچه ی آرامی بود که کوههای عظیم و آسمان آبی را در خود منعکس کرده بود.در جای جایش می شد ابرهای کوچک وسفید رادید ،و اگر دقیق نگاه می کردند در گوشه ی چب دریاچه خانه ی کوچکی قرار داشت،پنجره اش باز بود،دود  از دودکش آن بر می خواست که نشان می داد شام گرم و نرمی آماده است.

تصویر دوم هم کوهارا نمایش می داد . اما کوه هاناهموار بود ، قله ها تیز دندانه ای بود . آسمان بالای کوه ها بطور بی رحمانه ای تاریک بود ،و ابر ها آبستن آذرخش ، تگرگ و باران سیل آسا بود. این تابلو هیچ با تابلو ها ی دیگر که برای مسابقه فرستادند هماهنگی نداشت . اما وقتی آدم با دقت به تابلو نگاه می کرد ، در بریدگی صخره ای شوم ، جوجه پرند های را می دید.آنجا،در میان غرش وحشیانهی طوفان،جوجه گنجشکی، آرام نشسته بود.

پادشاه درباریان را جمع کرد واعلام کرد که پرنده ی جایزه ی بهترین تصویر آرامش،تابلوی دوم است .بعد توضیح داد:آرامش آن چیزی نیست که در مکانی بی سروصدا،بی مشکل ،بی کار سخت یافت می شود،چیزی است که می گذارد در میان شرایط سخت ،آرامش در قلب ما حفظ شود.این تنها معنای حقیقی آرامش است.

منبع:مجله زن روز ـشماره2290

صفحات: 1· 2