همچنین آغاز مجالس عزاداری حضرت ا با عبدالله الحسین (ع )است ، که مردم را به امور اعتقادی خویش آشنا میکند ، و دستورات دین خود را از حسینیه ها ومساجد به خانه های فکر ودل خود به ارمغان می برند . شرکت در مراسم عزاداری امام حسین (ع)واشک بر سیداالشهدا (ع)، از وظایف ما در زمان امام زمان (ع) است.

2.ماجرای شعب ابی طالب (ع)(الغدیر ج 7،ص.363)

در پی بالا گرفتن قدرت اسلام پس از بعثت پیامبر(ص) ، قریش پیمان نامه ای نوشتند و طی آن قرار گذاشتند با بنی هاشم تکلم نکنند و با آنان هم سفره و همنشین نشوند و معامله ننمایند ؛ و آنان را به گونه ای در فشار قرا ر دهند که پیامبر(ص ) را به قریش تحویل دهند تا آن حضرت را به قتل برسانند. حضرت ابو طالب (ع) بنی هاشم را به دره ای که منتسب به آن حضرت بود برد ، و اطراف آنرا محکم کرده و برای حفظ جان پیامبر (ص)شبانه روز کمر همت بست .

آن حضرت شبها با شمشیر پروانه وار گرد شمع وجود پیامبر (ص) میگردید و می فرمود :((تا زنده ام دست از یاری او بر نمیدارم . او در هر شب چند بار محل خواب پیامبر(ص) را تغییر می داد و عزیز ترین فرزند خود یعنی امیر المومنین (ع)را به جای آن حضرت می خوابانید ،و روز فرزندان خود وفرزندان برادرانش را به حفاظت از آن حضرت می گماشت . در مدتی که در شعب بودند بر آن حضرت و مسلمانان بسیار سخت کذشت ، تا آنجا که شبها صدای گریه ی اطفال گرسنه ی بنی هاشم را ساکنین اطراف شعب می شنیدند .

پس از دو سال و چند ماه خداوند موریانه را مامور کرد ، و پیمان نامه ی آنان را از بین برد به جز اسماء الهی که در آن بود . حضرت ابو طالب (ع)این خبر را به کفار داد ، و آنان با دیدن چنین معجزه ای دست از تصمیم خود برداشتند و بنی هاشم به خانه های خود با زگشتند.(مناقب آل ابی طالب(ع) :ج 1،ص97)

3.جنگ ذات الرقاع

در سال چهارم هجرت -به تحریک کفار قریش -بین مسلمانان و قبایلی که اطراف مدینه زندگی می کردند و قصد محاصره ی مدینه را داشتند جنگی در گرفت.پیامبر(ص)با 400یا790 نفر از مدینه بیرون رفتند رفتند.در این غزوه حضرت نماز خوف خواندند و جنگ تا 3 روز طول کشید تا شر آنان دفع شد. (الوقایع والحوادث:ج.2 ،ص.45)این واقعه به قولی در15 جمادی الاول بوده است.(وقائع الشهور:98)

4.اولین جمع آوری زکات

در روز اول محرم پیامبر(ص)برای اولین بار مامورانی را برای جمع آوری زکات وصدقات به اطراف مدینه فرستاد.(الوقائع و الحوادث :ج.2،ص.42)

5.منازل امام حسین (ع)تا کربلا:21 منزل ((قصر مقاتل))

در این روز که چهار شنبه بود امام حسین(ع)به قصر مقاتل نزول اجلال فرمودند.(بحار الانوار :ج44،ص379)

مشهور است که در این منزل امام حسین(ع)با عبید الله بن حر جعفی ملاقات نمودند و دعوت به یاری نمودند،ولی او اجابت نکرد و بعدا پشیمان شد.ودر ادامه این روز حضرت به نینوا رسیدند.

6.کلام عاشورایی امام رضا(ع)(عیون الاخبار الرضا: جلد 1)

در روز اول محرم ریان بن شبیب خدمت امام رضا(ع)رسید.حضرت به او فرمود:ای پسر شبیب ،مردم عرب در زمان جاهلیت جنگ را در ایام محرم حرام می دانستند؛ولی این امت احترام این ماه رااز بین بردند وحمت پیامبر(ص)را رعایت نکردند.در این ما خون ما را حلال دانستند،و هتک حرمت ما کردند و فرزندان و زنان ما را اسیر نمودند،و سراپرده ما را آتش زدند و اموال ما را غارت کردند و رعایت احترام رسول خدا را در باره ما ننمودند.

همانان روز شهادت حسین (ع)پلک چشمان ما را مجروح کرد و اشک های ما را روان ساخت و دل ما را سوزاند؛و عزیز ما را در زمین کربلا ذلیل کرد و نزد ما محنت و بلا را تا روز جزا به ارث گذارد.پس گریه کنندگان باید بر حسین بگریند،زیرا که گریه بر او گناهان بزرگ را از بین می برد.

ای پسر شبیب،اگر خواستی بر چیزی گریه کنی بر حسین بین علی گریه کن،چه اینکه آن حضرت را کشتند چنانچه گوسفند را می کشند،و با آن حضرت 18نفر از اهل بیت او کشته شدند که روی زمین شبیه و نظیری نداشتند.آسمان های هفتگانه و زمین ها در شهادت آن حضرت گریستند.چهار هزار ملک روز عاشورا برای نصرت آن حضرت آمده بوندن و دیدند حضرت شهید شده است.لذا پریشان و غبار آلود به مجاورت آن قبر مطهر مامور شدند،تا حضرت قائم ظهور کند و از یاران او باشند و شعارشان«یا لثارات الحسین»است.

ای پسر شبیب،اگر دوست داری که با ما در درجات عالی بهشت باشی محزون باش برای حزن ما و شاد باش در شادی ما؛و بر تو باد به ولایت ما که اگر کسی سنگی را دوست داشته باشد خداوند متعال او را با همان سنگ محشور می کند… .

منابع:خصائص الزینبیه،الغدیر،مناقب آل ابی طالب،الوقایع و الحوادث،مکاتیب الرسول،الامام الحسین و اصحابه،ارشاد،بحارالانوار

صفحات: 1· 2