صلـوات خـاصــه امــام باقـــر علیــه السـلام:

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ بَاقِرِ الْعِلْمِ وَ إِمَامِ الْهُدَى وَ قَائِدِ أَهْلِ التَّقْوَى وَ الْمُنْتَجَبِ مِنْ عِبَادِكَ اللَّهُمَّ وَ كَمَا جَعَلْتَهُ عَلَما لِعِبَادِكَ وَ مَنَارا لِبِلادِكَ وَ مُسْتَوْدَعا لِحِكْمَتِكَ وَ مُتَرْجِما لِوَحْيِكَ وَ أَمَرْتَ بِطَاعَتِهِ وَ حَذَّرْتَ مِنْ مَعْصِيَتِهِ فَصَلِّ عَلَيْهِ يَا رَبِّ أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ ذُرِّيَّةِ أَنْبِيَائِكَ وَ أَصْفِيَائِكَ وَ رُسُلِكَ وَ أُمَنَائِكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ .

___________________________________________________

امام باقــر علیه السلام فــرمــودند:

كسى كه واعظـى درونى نداشتـه باشد، موعظه هاى مــردم هرگز به او ســودی نمى رساند.

________________________________________________________________

ای وارث لـوح، وارث قلــم، ای علـم!

ای شکافنــده علــوم و فـــروزان تــر از نجــوم!

مساجد شیعیان امروز در غم فراقت کربلاست و دل های پیروانت محرم محرم عزا.

چـه کنیم با این همه غم، این همــه عزا، این همه بغـض؟

امـروز، دیدگان عالمـان علـوم محمــدی، محل تلاقی توفان های اشکند.

اشک ها گروه گروه، چون دسته های عزادار از دیدگان شیعیانت به جنبش می آیند و مانند کبوتران بی آشیانه، سراغ حرم تو را می گیرند.

ای پنجمین راهنما، ای هما!

امـروز از چشم مجلسیانت، دریا دریا اشک تلاطم می کنـد.

امـروز مأذنه ها پر از بغض اند و هر چه اذان، اندوهگین.

نمازگزاران، هـوای گریه در سـر دارند.

امــروز نمازگزاران، نماز بــاران می خواننــد.

امــروز نمازگزاران، سجــده غم به جا می آورند.

امــروز نمازگزاران به خاک می افتنـد تا از فقدان امامی، شِکوه سر دهند که وارث علم نبــی بود؛ امامی که وارث علـم علــی بود، امامی که از وحی می نوشت، امامی که در واژه واژه، فرهنگ نبوت را گسترش می داد.

امامی که صد سینه آفتاب داشت و برای هر نقطه ای سیاه، هزار سپیده جواب.

او شکافنده علـــوم بود.

ازاین روست که امروز «قال الباقر»، شکافنده ظلمات است.

ازاین روست که «قال الباقر»، سوزاننده شبهات است.

هر جا که پرتوی از «قال الباقر» باشد، آنجا سیاهی ضلالت، توان مقاومت نخواهد داشت.

هر جا که زمزمه «قال الباقر» باشد؛ آنجا زمزم هدایت، همیشه جوشان خواهد بود.

قال الباقر هست؛ پس زمزم هست.

قال الباقر هست؛ پس کوثر هست.

قال الباقر هست؛ پس بهشت هست.

گواهی می دهم به توحید که زیستن ات، تجلی گاه توحید بود در زمین و سجاده ات، رو به قبله گل سرخ باز بود.

داغدیده امروز، تنها نخل های مدینــه نیست؛ داغدیده امــروز، روح و روان همه کسانی اسـت که با قطب نمـای چشم تو می گردد.

السـلام علیــک یا باقــرالعلم بعــد النبــی!

سـالـروز شهادت جانسـوز بنیــان گـذار نهضت علمی علــوی و شکافنــده علوم الهـی، نــوردیــده حضــرت زهرا سلام الله علیها، سپهـردانش وبینـش، امام محمـد باقر(علیــه السلام) تسلیـت بـاد.

روابط عمومی حوزه علمیه خواهران استان اصفهان

 زیارت آل یاسین

سَلامٌ عَلی آلِ یاسین اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا داعیَ اللهِ وَ ربّانیَّ آیاتِه اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا بابَ اللهِ وَ دیّانَ

دینِه اَلسَّلامُ عَلیکَ یا خَلیفةَ اللهِ وَ ناصِرَ حَقِّه اَلسَّلامُ عَلیکَ یا حُجَّةَ اللهِ وَ دلیلَ إرادَتِه اًلسَّلامُ

عَلیکَ یا تالیَ کِتابِ اللهِ وَ تَرجُمانَه اَلسَّلامُ عَلَیکَ فی آناءِ لَیلِکَ وَ أطرافِ نَهارِکُاَلسَّلامُ عَلَیکَ یا

بَقیَّةَ اللهِ فی أرضِه اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا میثاقَ اللهِ الَّذی أخَذَهُ وَ وکَّدَه اَلسَّلامُ عَلیکَ یا وَعدَ الله الَّذی

ضَمِنَه اَلسَّلامُ عَلَیکَ أیُّهَا الْعَلَمُ الْمَنصوبُ وَ الْعِلمُ الْمَصبوب وَ الْغَوثُ وَ الرَّحمَةُ الواسِعَة وَعداً

غَیرَ مَکذوب اَلسَّلامُ عَلیکَ حینَ تَقوم السَّلامُ عَلیکَ حینَ تَقعُد السَّلامُ عَلیکَ حینَ تَقرءُ وَ تُبیِّن

اَلسَّلامُ عَلَیکَ حینَ تُصَلّی وَ تَقنُت اَلسَّلامُ عَلَیکَ حینَ تَرکَعُ وَ تَسجُدَ اَلسَّلامُ عَلَیکَ حینَ تُهَلِّلُ وَ

تُکَبِّر اَلسَّلامُ عَلَیکَ حینَ تَحمَدُ وَ تَستَغفِر اَلسَّلامُ عَلَیکَ حینَ تُصبِحُ وَ تُمسی اَلسَّلامُ عَلَیکَ فی

الَّلیلِ إذا یَغشی وَ النَّهارِ إذا تَجَلّی اَلسَّلامُ عَلیکَ أیُّهَا الإمامُ المَأمون اَلسَّلامُ عَلَیکَ إیُّهَا الْمُقَدَّمُ

الْمَأمول اَلسَّلامُ عَلَیکَ بِجَوامِعِ السَّلام اُشهِدُکَ یا مَولای أنّی اَشهَدُ أن لا إلهَ إلاّ الله وَحدَهُ لا

شَریکَ لَهَ وَ ُأنَّ مُحَمَّداً عَبدُهُ وَ رَسولُه لا حَبیبَ إلاّ هُوَ وَ أهلُه وَ اُشهِدُکَ یا مَولای اَنَّ علیّاً

أمیرَ‌المُؤمِنینَ حُجَّتُه وَ الْحَسَن حُجَّتُه وَ الْحُسینَ حُجَّتُه وَ عَلیَّ بنَ الْحُسینِ حُجَّتُه وَ مُحَمَّدَ بنَ

علی حُجَّتُه وَ جَعفَر بنَ مُحَمَّدٍ حُجَّتُه وَ موسَی بنَ جَعفَرٍ حُجَّتُه وَ عَلیَّ بنَ موسی حُجَّتُه وَ

مُحَمَّدَ بنَ عَلی حجتهٍّ و علی بن محمد حُجَّتُه و الحسن ابن علی حجته وَ اَشهَدُ اَنَّکَ حُجَّةُ الله أنتُم الاوَّلُ وَ الاخِِر وَ أنَّ رَجعَتَکُم حَقٌّ لا رَیبَ فیها

یَومَ لایَنفَعُ نَفساً ایمانُها لَم‌تَکُن آمَنَت مِن قَبل اَو کَسَبَت فی ایمانِها خَیراً وَ أنَّ الْمَوتَ حَقّ وَ أنَّ

ناکِراً وَ نکیراَ حَقّ وَ اَشْهَدُ اَنَّ النَّشرَ حَقّ وَ البَعثَ حَقِّ وَ اَن الصِّراطَ حَقّ وَ المِرصادَ حَقّ وَ

المیزانَ حَقّ وَ الْحََشرَ حَقّ وَ الحِسابَ حَقّ وَ الْجَنَّةَ وَ النّارَ حَقّ وَ الوَعدَ وَ الوَعیدَ بِهِما حَقّ یا

مَولایَ شَقِیَ مَن خالَفَکُم وَ سَعِدَ مَن أطاعَکُم فَاشْهَدْ عَلی ما أشهَدتُکَ عَلَیه وَ أنَا وَلیٌّ لَکٍَ

بَریءٌ مِن عَدُوِّک فَالحَقُّ ما رَضیتُموه وَ الباطِلُ ما أسخَطتُموهً وَ الْمَعروفُ ما أمَرتُم بِه وَ الْمُنکَرُ

ما نَهَیتُم عَنه فَنَفسی مُؤمِنَةٌ بِالله وَحدَهُ لا شَریکَ لَه وَ بِرَسولِه وَ بِأمیرِالمُؤمِنینَ وَ بِکُم یا مَولای

أوَّلِکُم وَ آخِرِکُم وَ نُصرَتی مَعَدَّةٌ لَکُم وَ مَوَدَّتی خالِصَةٌ لَکُم آمینَ آمین.

?  امام صادق (علیه السلام) فرمودند: ?

☘  شب قدر، اول سال است. در آن شب ، آنچه از اين سال تا سال آينده خواهد شد ، نوشته مى شود.

? وسائل الشیعه، ج 7 ص 258 ح 8

**************************

سلام ای شب ستــاره بــاران اجابت!

با چشمی گریان و دلی دردمند به تو پناه آوردیـم و در ناتمامْ روزهای غبار گرفته از اندوه و گناه به تو چشم دوخته ایم. این دل زنگار گرفته را به ضریح مبارک نام تو گره زده ایم و سر بر آستان مقدّس لحظات نورانی تو فرود آورده ایم.

به تو پناه آورده ایم چون کویری گداخته به امیـد باران، چون دلی مجروح به امیـد التیام و چون شبی فرو مرده به امید آفتاب.

ای که در آمدنت آرامشی همیشگی نهفته است و در آیه آیه قیام تو، قیامتی برپاست. نامت، آستانه اشراق است و بیکرانگی انتظار.

ای شب باران های یکپارچه رحمت!

تو را زمزمه می کنیم در روشنی کلام وحی،

تو را زمزمه می کنیم در طلوع سوره قدر، با شعله شعله دامان سوزِ چشمان شب زندارمان.

تو را فریاد می زنیم در آن دقایق شورانگیزی که فریادهامان را با اشک گره می زند و اشک هامان را جاری می سازد.

به فریادمان برس در این گرفتگی و دلتنگی و در این سرشاری اندوه!

به فریادمان برس به حرمت لحظه های روشنی که رو به چشم انداز رحمت و بخشایش گشوده اند.

به فریادمان برس به حرمت نام های اعظم، به شکوه بهارآور مناجات های دلنشین، به کرامت اشک و صداقت وحی، بـه تلاوت آیـه های ملکوتی سحـرگاهِ مبارک رستگاری در محـرابِ سپیــده دمِ کــوفــه!

به فریادمان برس و به تبسّمی از جنس آمرزش، چشم ما را منور ساز؛ ای ترانـــه وحی، ای حقیقت آیات معطّر قـــدر!

یا غیاث المستغیثین!

تار و پودمان را به هم بریز و دیگرمان کن، آنچنان که بندگی تو را زیبنده است.

و اینــک… این ما و ســــوز و اشــــک،

و این تـــو و گشـــودگی؛

باغی از روشنـــا به رویمـــان بگشـــا! «بِک یا اللّه».

 ********************************************************************************************

همان گونه که شب قدر، نامعلوم است، حقیقت آن نیز نامعلوم است.
پنج تن، حقیقت لیلة القدرند.
آنچه در شب قدر، مهم است، کیفیــت گرایی است، مثل اندیشــه نمودن و عبــادت همراه با حضور قلب و اندیشه، نه کمیت گرایی، مثل فراوان خواندن نافله و ذکر و قرائت قرآن.
از آداب مهم شب قدر، بیدار بودن تا سحر و پرداختن به عبادت است.
نماز و عبادت در شب قدر، در رقم خوردن سرنوشت دلخواه، اثرگذار است.
در دعای قرآن به سر، به قرآن توجه ویژه ای شده، و از آن به عنوان نقشی محوری، یاد شده است.
 

?اللهم عجل لولیک الفرج?

 مدیریت حوزه علمیه خواهران استان اصفهان

 سجده های واجب و مستحب قرآن :

سوره هایی که سجده واجب دارند :

1. سوره سجده، آيه 15، جزء 21 .

2. سوره فصلت، آيه 37، جزء 24 .

3. سوره نجم، آيه 62، جزء 27 .

4. سوره علق، آيه 19، جزء 30

سوره هایی که سجده مستحب دارند:
مستحب است سجده کردن در یازده مورد و آنها عبارتند از:

۱. سوره اعراف، آیه ۲۰۶ آخر سوره
وقتی که به «وَ لَهُ یسْجُدُونَ» رسید.

۲. سوره رعد، آیه ۱۵ وقتی که به «وَ ظِلالَهُمْ بِالغُدُوِّ وُ الْاصالِ» رسید.

۳. سوره نحل، آیه ۴۹ و ۵۰ وقتی که به «وَ یفْعَلُونَ ما یؤْمَرُونَ» رسید.

۴. سوره بنی اسرائیل، آیه ۱۰۷ تا ۱۰۹ وقتی که به «وَ یزِیدُهُمْ خُشُوعاً» رسید.

۵. سوره مریم، آیه ۵۸ وقتی که به «خَرُّوا سُجَّداً وَ بُکیا» رسید.

۶. سوره حج، آیه ۱۸ وقتی که به «یفْعَلُ ما یشاءُ» رسید.

۷. سوره حج، آیه ۷۷ وقتی که به «وَ افْعَلُوا الْخَیرَ»رسید.

۸. سوره فرقان، آیه ۶۰، وقتی که به «وَ زادَهُمْ نُفُوراً» رسید.

۹. سوره نمل، آیه ۲۵ و ۲۶، وقتی که به «رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ» رسید.

۱۰. سوره ص، آیه ۲۴، وقتی که به «وَ خَرَّ راکعاً وَ أَنابَ» رسید.

۱۱. سوره انشقاق، ایه ۲۱، وقتی که به «إِذا قُرِئَ» رسید.

احکام تلاوت سوره های سجده دار:

وجوب سجده، فوری است و تأخیر آن جایز نیست و اگر فراموش نماید و یا از روی معصیت ترک کرده باشد هر وقت یادش بیاید، باید سجده کند

 اگر کسی در حال سجده، آیه سجده را بخواند و یا بشنود، واجب است سر از سجده بردارد و سپس به سجده رود و ادامه دادن همان سجده به قصد سجده واجب و یا کشیدن پیشانی از جای سجده به طرف دیگر، کفایت نمی‌کند.

ذکر سجده واجب:

مُجرَّد سجده کفایت می‌کند و گفتن ذکر واجب نیست، اگر چه گفتنِ ذکر، مستحب می‌باشد و در انجام این مستحب هر ذکری کفایت می‌کند و لکن بهتر این است که گفته شود:

«سَجَدْتُ لَک یا رَبِّ تَعَبُّداً ورِقاً، لا مُسْتَکبِراً عَنْ عِبادَتِک وَ لا مُسْتَنْکفاً وَ لا مُسْتَعْظِماً بَلْ اَنَا عَبْدٌ ذَلیلٌ ضَعیفٌ خائِفٌ مُسْتَجیرٌ».

یا بگوید:

«لا اِلهَ اِلَّا اللهُ حَقًّا حَقًّا، لا اِلهَ اِلَّا اللهُ ایماناً وَ تَصْدیقاً، لا اِلهَ اِلَّا اللهُ وَ عُبُودِیةً، وَرِقّاً سَجَدْتُ لَک یا رَبِّ تَعَبَّداً وَرِقّاً، لا مُسْتَنْکفاً وَ لا مُسْتَکبِراً، بَلْ اَنَا عَبْدٌ ذَلیلٌ ضَعیفٌ خائفٌ مُسْتَجیرٌ».

یا بگوید آن چیزی را که پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ در سجده سوره «علق» فرمودند و آن این است:

«اَعُوذُ بِرِضاک مِنْ سَخَطِک، وَ بِمُعافاتِک عَنْ عُقُوبَتِک، اَعُوذَبِک مِنْک، لا اُحْصی ثَناءً عَلَیک، اَنْتَ کما اَثْنَیتَ عَلی نَفْسِک».

یا ضامن آهو یا امام رضا …

مرغ دلم در حرمت گم شده
طالب یک دانه ی گندم شده

«ضامن آهو» به گدا کن نظر
وقت دعای «شبِ هشتم» شده

بهار با تو بیاید به خانه دل ما
قدم به خانه ما نه صفای آمدنت

 اللّهم عجِّل لوليِّک الفَرَج 

امام سجاد«؏» فرمودند :

هرڪس《سوره قدر 》را قبل از افطار وقبل ازخوردن سحری بخواند ،
هنگام روز ثواب ڪسی را دارد ڪہ در راه خدا درخون غوطہ ور باشد

وسائل ج 10 ص 149.

عجب ماهی است ماه رمضان: خدای متعال به خوردن ها نیز عنایت می کند”

1)افطار با آب جوشیده شده:

عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: الْإِفْطَارُ عَلَى الْمَاءِ يَغْسِلُ ذُنُوبَ الْقَلْبِ.

(بحارالأنوار، ج96، ص314 به نقل از ثواب الاعمال).
حضرت صادق علیه السلام فرمود: افطار کردن با آب، گناهان قلب را شستشو می دهد.

2)افطار با خرما:

عَنِ النَّبِيِّ صلّی الله علیه وآله أَنَّهُ قَالَ: مَنْ أَفْطَرَ عَلَى تَمْرٍ حَلَالٍ زِيدَ فِي صَلَاتِهِ أَرْبَعُمِائَةِ صَلَاةٍ.

(بحارالأنوار، ج98، ص12به نقل از اقبال الاعمال)
پیامبر اکرم صلّی الله علیه وآله فرمود: هرکس با خرمای حلال افطار کند، ثواب نمازش چهارصد برابر می شود.

3) خوردن سحری:

عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله أَنَّهُ قَالَ: لِلَّهِ مَلَائِكَةٌ يُصَلُّونَ عَلَى الْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحارِ وَ عَلَى الْمُتَسَحِّرِينَ.

(بحارالأنوار، ج96، ص310 به نقل از دعائم الاسلام)

رسول خدا صلّی الله علیه وآله فرمود: خداوند فرشتگانی دارد که بر استغفارکنندگان در سحرها، و بر کسانی که سحری می خورند، درود می فرستند..

ازحضرت امام رضا (عليه السلام) منقولست :

كه هر كه سه روز از آخر ماه شعبان روزه بدارد و به ماه مبارك رمضان وصل كند حق تعالى ثواب روزه دو ماه متوالى براى او بنويسيد و ابَوُالصّلت هَروى روايت كرده است كه در جمعه آخر ماه شعبان به خدمت حضرت امام رضا (عليه السلام) رفتم ؛

حضرت فرمود که اى ابوالصَّلْت اکثَر ماه شعبان رفت و این جمعه آخر آن است پس تدارک و تلافى کن در آن چه از این ماه مانده است تقصیرهایى را که در ایّام گذشته این ماه کرده اى و بر تو باد که رُو آورى بر آنچه نافع است براى تو و دعا و استغفار بسیار کن و تلاوت قرآن مجید بسیار کن

و توبه كن به سوى خدا از گناهان خود تا آنكه چون ماه مبارك درآيد خالص گردانيده باشى خود را براى خدا و مگذار در گردن خود امانت و حق كسى را مگر آنكه ادا كنى و مگذار در دل خود كينه كسى را مگر آنكه بيرون كنى

و مگذار گناهى را که مى کرده اى مگر آنکه ترک کنى و از خدا بترس و توکّل کن بر خدا در پنهان و آشکار امور خود و هر که بر خدا توکّل کند خدا بس است او را و بسیار بخوان در بقیّه این ماه این دعا را :
اَللّهُمَّ اِنْ لَمْ تَكُنْ غَفَرْتَ لَنا

خدایا اگر در آن قسمت از ماه شعبان که گذشته

فيما مَضى مِنْ شَعْبانَ فَاغْفِرْ لَنا فيما بَقِىَ مِنْهُ

ما را نیامرزیده اى در آن قسمت که از این ماه مانده بیامرزمان.

بدرستى كه حقّ تعالى در اين ماه آزاد مى گرداند بندهاى بسيار از آتش جهنّم براى حرمت ماه مبارك رمضان و شيخ از حارث بن مُغَيْرَه نَضْرى روايت كرده كه حضرت صادق (عليه السلام) مى خواند

در شب آخر شعبان و شب اوّل ماه رمضان :

اَللّهُمَّ اِنَّ هذَا الشَّهْرَ الْمُبارَكَ الَّذى اُنْزِلَ فيهِ الْقُرآنُ.

خدایا این ماه مبارکى که قرآن در آن نازل گشته آن قرآنى که

وَ جُعِلَ هُدىً لِلنّاسِ وَ بَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى وَالْفُرْقانِ قَدْ حَضَرَ فَسَلِّمْنا

راهنماى مردم گردیده و نشانه هاى روشنى از راهبرى و جدا کردن میان حق و باطل است فرا رسیده پس ما را در این ماه

فيهِ وَ سَلِّمْهُ لَنا وَ تَسَلَّمْهُ مِنّا فى يُسْرٍ مِنْكَ وَ عافِيَةٍ يا مَنْ اَخَذَ الْقَليلَ

سالم بدار و آن را در حال آسانى و تندرستى از ما بگیر اى که بگیرد اندک را

وَ شَكَرَ الْكَثيرَ اِقْبَلْ مِنِّى الْيَسيرَ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ اَنْ تَجْعَلَ لى اِلى

و بسیار قدردانى کند، این طاعت اندک را از من بپذیر خدایا از تو خواهم که براى من بسوى هر

كُلِّ خَيْرٍ سَبيلاً وَ مِنْ كُلِّ ما لا تُحِبُّ مانِعاً يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ يا مَنْ

کار خیرى راهى و از هر چه دوست ندارى سر را هم مانعى قرار دهى اى مهربانترین مهربانان اى که.