ثلث ماه رمضان بی تو سپر شد آقا
عمر ما بود که دور از تو هدر شد آقا

چه شود این رمضان وصل شما پا بدهد؟…
یازده روز که در هجر تو سر شد آقا…

اللهم عجل لولیک الفرج

مدعی گوید که با یک گل نمی گردد بهار
من گلی دارم که دنیا را گلستان می کند
اللهم عجل لولیک الفرج

آقا تو بیا و آبرو دارے ڪن
گندم زدگان خاڪ را یارے ڪن

یڪ جمعہ بیا با نفس نرگسے ات
این باغچه را دوباره گُلکارے ڪن

مولای من

این شبها،خیابانها روشن ترند!
اِسم شما که به میان می آید
حالِ کوچه هایمان نیز خوش میشود!
چه رسد به روزیکه
صدای گامهایتان،درگوش زمین بپیچد.

در این روزها
قلبهای ما مثل کبوتری است که در سینه می تپد،
یقین داریم،
پیش از تماشایتان،از سینه بیرون می آید.

حال، نوبتی هم که باشد
دیگر نوبت ماست

رفقا، دوستان و محبین آقا

دیگــه وقــتی نمونــــده؛

الان وقت بازیهای کودکانه نیست!

این روزها،
اونقدری وقت داریم که؛
خودمونو به سرِ جاده برسونیم

پس یا علی

هر نخ از سجادّه ی سجّاد گوید العجل ..

۱۱۸۳ ساله کاندیدِ انتخاب شده از سوی خداست… ولی کم اند کسانی که مردم را به ایشان دعوت کنند؛ ستاد تبلیغاتی ندارد!

 حجت خدا; عزیز زهرا; غریب تنها 

یک جمعه قبلِ انتخابات تولد اوست …

فرازی از دعای ندبه؛

«أَینَ وَجهُ اللهِ الّذی إلَیهِ یَتَوَجَّهُ الاولیاءِ
؛کجاست آن وجه خدایی که دوستان و اولیای خدا به سوی او توجه می کنند!»

امام زمان، وجه خداست؛ روي خداست؛ آينه تمام نماي جمال و جلال خداست که در همه جا حاضر و ناظر است. حضور همه جانبه او در جهان هستي، از جنس حضور قيومي و همه جانبه الهي است.

مفاتیح الجنان .

اللهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفرج

جایگاه خود را نزد امام زمان علیه السلام، چگونه تشخیص دهیم؟

عَنِ الْحَسَنِ بْنِ الْجَهْمِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي الْحَسَنِ علیه السلام: لَا تَنْسَنِي مِنَ الدُّعَاءِ! قَالَ: أَ وَ تَعْلَمُ‏ أَنِّي‏ أَنْسَاكَ؟‏ قَالَ: فَتَفَكَّرْتُ فِي نَفْسِي وَ قُلْتُ هُوَ يَدْعُو لِشِيعَتِهِ وَ أَنَا مِنْ شِيعَتِهِ. قُلْتُ: لَا، لَا تَنْسَانِي. قَالَ: وَ كَيْفَ عَلِمْتَ ذَلِكَ؟ قُلْتُ: إِنِّي مِنْ شِيعَتِكَ وَ إِنَّكَ لَتَدْعُو لَهُمْ. فَقَالَ: هَلْ عَلِمْتَ بِشَيْ‏ءٍ غَيْرِ هَذَا؟ قَالَ: قُلْتُ: لَا. قَالَ: إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَعْلَمَ مَا لَكَ عِنْدِي فَانْظُرْ إِلَى مَا لِي عِنْدَكَ.

حسن بن جهم گفت: به حضرت موسی بن جعفر علیهما السلام عرض کردم: ما را از دعا فراموش نفرمایید!

فرمود: آیا فکر می کنی که تو را از دعا فراموش می کنم؟

حسن گفت: با خودم فکر کردم که این بزرگوار برای شیعیانش دعا می کند، من هم که از شیعیانش هستم، پس برای من نیز دعا می کند، لذا به حضرت عرض کردم: من فکر نمی کنم که شما مرا از دعا فراموش کنید.

فرمود: از کجا فهمیدی که تو را از دعا فراموش نمی کنم؟

عرض کردم: من شیعه شما هستم، شما هم برای شیعیانتان حتما دعا می کنید، پس من را هم دعا می کنید.

فرمود: آیا راه دیگری نیز به نظرت می رسد که از آن طریق بدانی که من تو را دعا می کنم؟

عرض کردم: نه، راه دیگری به نظرم نمی رسد
.
حضرت فرمود: هر وقت خواستی بفهمی که نزد من چه مقامی داری، پس بنگر که من نزد تو چگونه هستم.

 كافی، ج‏۲، ص۶۵۲.

آقاجان

سال‌هاست كه سرود آمدنتان را در ترنم باران و فریاد آبشاران و نمای چشمه‌ساران می‌شنویم و به امید زیارتتان، یاس و ناامیدی را به خود راه نمی دهیم.

مولای من
سالهاست كه از شهر ویران افكار‌مان بر قله‌های رهایی گام می‌نهیم، تا لحظه‌ای نسیم بهاریتان را احساس كنیم.

ای گل سرسبد آفرینش! به ما گفته‌اند: وقتی شما تشریف بیاورید، عدالت بر كرسی می‌نشیند.

ما منتظریم تا با آمدنتان، سلطه ستم واژگون شود و غافلان زمانه از خواب غفلت بیدار شوند.
امروز می‌خواهم از خودتان بپرسم؛

یا سیدی
تا سپیده دم فرج، چند نافله باقی است؟

 تا كی باید با گریه و فغان، شمارا التماس كنیم؟
 تا كی كوه‌سارها بی تكیه‌گاه باشند؟
 تا كی همچون گل‌های آفتاب‌گردان در پی آفتاب باشیم؟

خدایا فرج آقای مهربانمان را برسان

اللهم عجل لولیک الفرج

فلسفه چاه عریضه

از جمله طرق توسلی که در روایات ما برای توسل به اهل بیت ذکر شده است عریضه نویسی است .

عریضه نویسی به آن معنا است که انسان حاجات خود را در کاغذی بنویسد و با توسل به اهل بیت آن را در آب و نهر جاری یا چاهی بیفکند .

امام صادق علیه السلام فرمودند:

« زمانی که حاجتی داری و یا از پیشامد حادثه ای هراس داری در یک کاغذ سفید پس از آن که بسم الله الرحمان الرحیم را نوشتی بنویس :« اللهم انی اتوجه الیک باحب الاسماء الیک و اعظمها لدیک و اتقرب و اتوسل الیک بمن اوجبت حقه علیک بمحمد و علی و فاطمه و الحسن و الحسین و الائمه …»

سپس حاجات خود را می نویسی و بعد کاغذ را در میان گل قرار می دهی و آن را در آب جاری یا چاهی رها می کنی .خداوند حاجت تو را بر آورده خواهد کرد»

المصباح کفعمی ص403
بحار الانوار ج99 ص235

ویا فرمود:

« کاغذ را در آب یا چاهی رها می کنی حاجت تو به اذن الهی بر آورده می شود»

البلد الامین ص157

به این مضون روایات متعدد دیگری نیز آمده است که جهت آگاهی رجوع شود:

بحار الانوار ج99 ص231 باب10

روشن شد که نوشتن حاجات با توسل به اهل بیت و انداختن آن در آب جاری یا چاه یکی از طرق استجابت دعا می باشد .

بنابراین مهم آن است که عریضه در آب جاری یا چاهی انداخته شود و چاه جکمران فی نفسه موضوعیت ندارد و انسان می تواند در هر چاهی کاغذ و عریضه خود را بیندازد اما از آن جا که در مسجد جمکران انسان در یک حالت معنوی خاصی قرار می گیرد و دنبال توسل و عرضه حاجت به آقای خودش امام عصر می باشد متولیان مسجد جمکران تدارک چاه را دیده اند تا وسیله ای باشد برای عمل شرعی عریضه نویسی و توسل به امام زمان در آن حالات معنوی.