صفحات: << 1 ... 3 4 5 ...6 ...7 8 9 ...10 ...11 12 13 ... 61 >>
امام علی(ع):
صله رحم نعمت ها را فراوان می کند و سختی ها را از بین می برد
توصیه مهم حضرت آیتالله خامنهای به معتکفین
رهبرانقلاب: اعتکاف بیشتر یک کار فردی است؛ ایجاد یک ارتباط با خداست.
جوری نشود که برنامههای جمعی این مراکز اعتکاف، حال خلوت و حال ارتباط فردی و قلبی با خدا را در افراد ضعیف بکند یا بگیرد.
مجال بدهند؛ وقت بگذارند؛ بگذارند این جوانها قرآن بخوانند، نهجالبلاغه بخوانند، صحیفهی سجادیّه بخوانند.
بخصوص من در این ایام اعتکاف، صحیفه_سجادیه را توصیه میکنم. این صحیفهی سجادیه واقعاً کتاب معجزنشانی است. ۱۳۸۷/۰۴/۲۶
دوباره مثل علی زاده می شود؟!
آری…
مدح زیبا از سید_مجید_بنی_فاطمه
سخنان امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام
1. الله الله فی القرآن فلا یسبقنّکم إلی العمل به غیرکم… الله الله فی الصلاة فإنّها خیر العَمل إنّها عماد دینکم… الله الله فی الفقراء و المساکین فِشارکُوهم فی معائشکم الله الله من ذریة نبیکم لا تظلمنّ بین أظهرکم و أننتم تقدرون علی المنع عنهم.
خدا را خد را در قرآن، پس در عمل کردن به آن دیگران از شما سبقت نگیرند. خدا را خدا را در نماز، پس به درستی که آن بهترین عمل هاست و آن ستون دین شماست. خدا را خدا را در فقیران و تهی دستان، پس مشارکت دهید آنها را در درآمد خود. خدا را خدا را در اهل بیت پیامبر اکرم«ص»، کسی در مقابل شما به آنان ظلم نکند در حالی که می توانید از آن جلوگیری کنید.
2. کَثرة العِلم و العَمل به مَصلحة للدین وَ سَبب إلی الجَنة.
زیادی در علم و عمل کردن به آن موجب اصلاح دین و رفتن به بهشت می شود.
3. عُنوانُ صَحیفة المُؤمن حُسن خُلقه.
سرآغاز نامه ی انسان مؤمن خوش اخلاقی اوست.
4. یَنبَغی للمسلم أن یَجتنب مؤاخاة ثلاثة: الفاجر، و الأحمَق و الکذّاب، فأما الفاجر فیزّین لَک فِعله یُحِب أنک مِثله، و أما الأحمَق فإنه لا یشیر علیک بخیر و ربما أَرادَ نَفعَک فضرّک و أما الکذّاب فإنه لا یهنئوک معه عیش…
سزاوار است برای مسلمان که دوری کند از دوستی با سه نفر: گناهکار، احمق، دروغگو. اما انسان گناهکار عمل خود را برای تو زینت می دهد و تو دوست داری مثل او شوی و اما احمق تو را به خیر سوق نمی دهد پس هر گاه قصد خیر رساندن به تو را کند به تو ضرر می زند و اما دروغگو زندگی با او لذت بخش نیست.
امام علی(ع) معرف عدالت است. نمود و نماد مردانگی و شجاعت است. والاترین الگوی شهامت و دیانت است. علی(ع) سرچشمه ولایت است.
فرا رسیدن سالروز ولادت مولی الموحدین امیرالمومنین حیدر کرار شیر خدا مولود کعبه حضرت علی (ع) تهنیت باد.
روابط عمومی مدیریت حوزه علمیه خواهران استان اصفهان
علی(ع)، راز ناگشوده آفرینش
کدام دیوار را دیدهای که به اراده، توان شکافتن داشته باشد؟ خواه دیوار کعبه باشد یا غیر از آن… هر آنچه که هست، عظمت و قدرت شگفتانگیز خدایی است جلیل و عظیم که ورای همه دیوارهای زمین پنهان است و آشکار؛ خواه دیوار کعبه باشد یا غیر از آن…
سیسال از واقعه عظیم عام الفیل گذشته است و زمان، آبستن واقعهای است که عظمتی دیگر از اسرار آفرینش را به تصویر کشد؛ واقعهای که مولودش میباید شهر آفاق شود و فخر زمین و زمان و دیوار خانه کعبه برای او قرار است بشکافد…
خدا خواسته بود دیوار خانهاش مقابل چشمان حیرت زده مردمان در جهل فرو رفته عرب بشکافد و فاطمه بنت اسد(س) پای در خانه کعبه نهد و نوزادش را در فضای پاک و مطهر خانه خدا به دنیا آورد تا اعجابی باشد برای همگان تا همیشه تاریخ و خواسته بود مرغ دل آن نوزاد را از همان لحظههای پای نهادن بر این دنیای خاکی، تشنه پرواز در آسمان قرب خودش کند…
خواسته بود عدالت پایان ناپذیری از معدن فیض او، بر فراز خانه کعبه طلوع کند و خطی از نور تا ابدیت بکشد تا عالمیان همچنان به تحقق وعده فراگیری عدالت در زمین امیدوار باشند…
خواسته بود وقتی این صدف کام میگشاید، جلوه علوی در کائنات بدرخشد و علی(ع)، عالی باشد و اعلی در وجود و سجود، در قیام و قعود، در غیب و شهود و هر که و هرچه باشد، علی(ع) باشد…
خواسته بود علی(ع) باشد که خاک را به افلاک رساند و عرش و فرش را به هم گره زند و خلق را به آشتی خالق فرا خواند و بشریت را پای درس بندگی بنشاند…
خواسته بود علی(ع) باشد، که چشمه جوشان عشق و محبت و عرفان باشد، که در نالههای صبحگاهش، در فریادهای نیمه شبش، در میان
نخلستانهای خلوت میتوان از او مستفیض شد…
و علی(ع) را مگر میتوان شناخت که بشریت هنوز سرگردان و حیران وجود با عظمت اوست… .
علی(ع) را نمیتوان شناخت، مگر به قدرت عشق که با علی(ع) میتوان لباس الست پوشید و حیلتها و نفاقها را فهمید؛ نامردمیها و عهد شکستنها و نیرنگها را دید و استخوان در گلو صبر کرد…
علی(ع) را نمیتوان شناخت، مگر به قدرت عشق که نامش، با غربتی به ژرفای تاریخ پیوسته است و اگر از دیدهها دور است، در عمق دلهاست…
علی(ع) را نمیتوان شنـاخت، مگــر به قـدرت عشـق که او سرمشـق خط خــداست…
علــی(ع) را با عشق میتوان شناخت، اما رازش را نمیتوان دریافت که راز تنهایی و چاه، هیبت و صبر و از استخوان شکسته در گلو را کدام انسانی میتواند درک کند که شناخت کامل علی(ع)، یعنی دریافت همه این رازها و شناخت کامل علی(ع) ممکن نیست که علی(ع)، فراتر از ادراک یک جانبهنگر انسانی است…
و راز علی(ع) رازی است که به بـزرگی زمیـن و به عظمت آسمانهــا که همچنان نیــز در پــرده خواهــد مانـــد…
راز مــردی که در خیبــــر را به ضربتی از جای برکند و پر هیبتترین پهلوانان عرب را با دبدبه و کبکبهاش بر زمین کوبیــد و با فریادی رسا بــر قله سکوت، غربـت آن را معنا کرد و که میتواند دریابد راز این فــریـاد در قله سکوت را… .
آری، این علی(ع) است؛ سری از اسرار خداوند… رازی ناگشوده از مکنونات آفرینش…
نه بشر توانمش خواند نه خدا توانمش گفت مـتحـیرم چـه نـامـم شـه مـلک لافتی را
روابط عمومی مدیریت حوزه علمیه خواهران استان اصفهان
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ الزَّكِيِّ التَّقِيِّ وَ الْبَرِّ الْوَفِيِّ وَ الْمُهَذَّبِ النَّقِيِّ ….
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى عَلَمِ التُّقَى وَ نُورِ الْهُدَى وَ مَعْدِنِ الْوَفَاءِ
پروردگارا درود فرست بر محمد بن على (حضرت امام جواد) كه نشانه و مثل اعلاى تقوى و خدا پرستى است و نور هدايت و ارشاد خلق و معدن اهل وفا
وَ فَرْعِ الْأَزْكِيَاءِ وَ خَلِيفَةِ الْأَوْصِيَاءِ وَ أَمِينِكَ عَلَى وَحْيِكَ
و پيرو ساير صاحبان تزكيه نفس و جانشين اوصياى پيغمبر اكرم و امين بر اسرار وحى توست
اللَّهُمَّ فَكَمَا هَدَيْتَ بِهِ مِنَ الضَّلاَلَةِ وَ اسْتَنْقَذْتَ بِهِ مِنَ الْحَيْرَةِ وَ أَرْشَدْتَ بِهِ مَنِ اهْتَدَى وَ زَكَّيْتَ بِهِ مَنْ تَزَكَّى
پروردگارا پس چنانكه خلق را تو بواسطه او از گمراهى به راه هدايت آوردى و از وادى حيرت جهالت نجات دادى و هر كه لايق هدايت بود بواسطه او ارشاد كردى و هر كس قابل تزكيه نفس بود روحش را تزكيه و صفا دادى
فَصَلِّ عَلَيْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِيَائِكَ وَ بَقِيَّةِ أَوْصِيَائِكَ إِنَّكَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
پس اى خدا درود فرست بر او بهترين درودى كه بر احدى از اولياء و دوستان خاصت و ساير اوصياى پيغمبر اكرمت فرستادى كه تو اى خدا صاحب عزت و اقتدار و حكمت بى نهايتى.