*ماهی خوشبخت است، چون هیچ کس اشکش را نمی بیند.
آنقدر تند صحبت کرد که زبانش سوخت.

از بس که روشنفکر بود از خاموشی براق هراس نداشت.
به خاطر چشمهای عسلی اش ، شیرین ترین اشکها را داشت.
آنقدر غم روی دلش سنگینی کرد که دلش شکست.

میگفت چشمهایت با من حرف میزند برای همین موقع خدا حافظی فقط نگاهش کردم.
ازبس به همه چپ چپ نگاه کرد که چشمانش چپ شد.
ماهی خجالتی در موقع تحویل سال، قرمز شد.
منبع : اصفهان زیبا، شماره 1610