آیت الله مرعشی نجفی فرمودند: وقتی شعر شهریارتمام  شد از خواب بیدارشدم چون من شهریار راندیده بودم. فردای آن روز پرسیدم که شهریار شاعر کیست؟

گفتند: شاعری است که در تبریز زندگی می کند. گفتم: از جانب من اورادعوت کنید که به قم نزد من بیاید.چندروز بعد شهریار آمد دیدم همان است که در خواب در حضور امام علی (ع)دیده ام. از او پرسیدم این شعر علی ای همای رحمت را کی ساخته ای؟ شهریار با حالت تعجب از من سوال کرد که شما از کجا خبر دارید که من این شعر راساته ام؟ چون من این شعر رانه به کسی داده ام و نه درباره آن با کسی صحبت کرده ام. آیت الله فرمودند: چند شب قبل من خواب دیدم که در مسجد کوفه هستم وحضرت علی (ع) تشریف دارند.حضرت شاعران اهل بیت را احضار نمودند: ابتدا شاعران عرب آمدند. شپش فرمودند : شاعران فارسی زبان را بگویید بیایند. آنها نیز آمدند. بعد فرمودند :شهریار ما کجاست؟شهریار رابیاورید! وشما هم آمدید.آنگاه حضرت فرمودند: شهریارشعرت رابخوان! وشما شعری که مطلع آن رابه یاد دارم خواندید. شهریار فوق العاده منقلبَ شد وگفت: فلان شب این شعر راشاخته ام و همانطور که قبلا عرض کردم تا کنون کسی را در سرودن این شعر قرار ندادم.

آیت الله فرمودند: وقتی شهریار تاریخ وسرودن ساعت شعر را گفت : معلوم شد مقارن ساعتی که آخرین مصرع شعر خود راتمام کرده ، من آن خواب رادیده ام.

منبع : اصفهان زیبا، شماره1631