گاهی اوقات برخی از مناسبت‌ها و امور مذهبی باتوجه به فرهنگ جوامع، نام جدیدی پیدا می‌کنند که این گونه واژه‌گزینی‌ها، به عرف و ادبیات و فرهنگ هر جامعه بستگی دارد. اما بعضی واژه‌ها هر چند ممکن است که در عرف و ادبیات معنای عظمت و بزرگی را برسانند، اما مناسب شخصیتی چون امامان نیستند، مخصوصا اگر آن‌ها را در ادبیات دینی و اجتماعی تکرار کنیم و رواج بدهیم.

تاجگذاری، واژه‌ای است که در فرهنگ ما ایرانی‌ها برای پادشاهان و سلاطین به کار می رود.

در گذشته هنگامی که پادشاهی، فرد بعد از خود را تعیین می‌کرده، جشن با عنوان تاجگذاری برای آن برگزار می‌کرده است. جای شک ندارد که شیوه حکومت و رفتار پادشاهان طول تاریخ، هیچ شباهتی با شیوه حکومتی اهل‌بیت (ع) ندارد و از این حیث، چنین نامی برای آغاز امامت امام زمان (عج) پسندیده نیست.

امامان معصوم، توسط خداوند متعال انتخاب شده و به پیامبر ابلاغ می‌شود ودر مراحل بعدی توسط امام قبلی به امام بعدی ابلاغ می شود، البته احادیثی از رسول خدا(ص) رسیده که امامان دوازده گانه بعد ازخود را به طور کامل معرفی کرده است؛ پس لازم است که شیعیان از رواج واژه های این چنینی که برای پادشاهان بکار می‌رود، خودداری کنند.