صفحات: << 1 2 3 4 5 ...6 ...7 8 9 10 11 12 ... 195 >>
بسمالله الرحمن الرحیم
آغاز سال تحصیلی حوزههای علمیه خواهران تجدید پیمان سربازان امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) با مقتدای خود و شروع دوباره مجاهدتهای علمی و عملی سنگربانان اسلام ناب محمدی (صلیالله علیه و آله و سلم) است.
هرساله با آغاز سال تحصیلی جدید دروازههای هدایت و نور به روی طلاب و فضلا گشوده و حرکت دوباره در مسیر پیشرفت علمی و رشد و تعالی در جامعه آغاز میشود، حرکتی که هیچگاه متوقف نشده و تنها به تناسب شرایط تغییر کرده است.
وظیفه همه ما مبتنی بر مکتب اسلام و آرمانهای انقلاب اسلامی و ضرورت دنیای امروز و فردا، مجهز شدن به سلاح علم و تقوا و دانش و بصیرت است و امید است در سایه سار رهنمودهای مقام معظم رهبری (مدظلهالعالی) توفیقات بیشتری حاصل شود.
دوره جدید برای حوزههای علمیه خواهران، با عنایت به اینکه سال ۱۳۹۷ به رفع کاستیها اختصاص داده شده است، دوره رشد و بالندگی مدارس علمیه خواهران است و اجلاس سراسری مدیران مدارس علمیه خواهران نیز در راستای همین سیاست برگزار شد اما آنچه در شرایط حاضر بسیار حائر اهمیت است برطرف کردن مشکلات و کاستیها، حتی در مسائل جزئی و ریز و تا زمان رسیدن حوزههای علمیه خواهران به بالندگی است.
برای نیل به این اهداف مهم، مدارس علمیه خواهران نقش کلیدی و محوری ایفا میکنند، بهطوری که وظایف و مسئولیتهای این مرکز و مدیریتهای استانی نیز براساس شرایط و ظرفیتهای مدارس تعریف میشود.
الف) انتظار ما از مدیران مدارس چند اقدام مهم و اساسی است:
1. توجه ویژهای به روابط میان بخشهای مختلف مدرسه داشته باشند و سهم و وظیفه هر بخش را کاملاً تبیین و تعریف کنند.
2. برای انجام فعالیتهای فرهنگی، تربیتی، تهذیب، اخلاقی و … در قالبهای شاداب و بانشاط در زمان فوقبرنامه اهتمام داشته باشند.
3. حوزههای علمیه یک مجموعه تعلیمی - تربیتی و تبلیغی و پژوهشی و یک جریانی است که رو به آینده طراحی شده و همواره در طول تاریخ بخش عمدهای از استادان، کادر اداری و اجرایی و نیروی انسانی مورد نیاز حوزههای علمیه از طلاب تأمین میشده است و این مسأله محصول رسوخ دانش و توجه به سنتهای حوزوی از جمله مباحثه است و ابتنای ارتقای علمی و رشد و پویایی ذهنی در امر حیاتی تربیت نیروی انسانی بر سنت اصیل و کارآمد مباحثه، موجب شده تا در سال جاری یک ساعت فوق برنامه حضور طلاب به مباحثه و دیگر فعالیتهای فرهنگی و پژوهشی اختصاص داده شود که با مدیریت مدرسه، نوع و محتوای آن تعریف خواهد شد لذا انتظار داریم مباحثه، به عنوان یک سنت حیات بخش علمی در حوزههای علمیه که اساس قدرت تدریس و فهم عمیق است، در ساعتهای فوق برنامه به طور جدی مورد توجه قرار گیرد.
ب) طلاب وظیفه سنگینی در بالندگی و تعالی حوزههای علمیه برعهده دارند و اکنون و در آغاز سال تحصیلی بر رعایت موارد ذیل از سوی طلاب حوزههای علمیه خواهران تأکید دارم:
1. مدرسه فضایی مناسب برای تمرین و آمادهسازی ایفای نقشهای مختلف در جامعه است، بنابراین طلاب باید از این فرصت نهایت بهرهمندی را نموده، برای انجام وظایف خود در زمینههای فرهنگی، اجتماعی، اخلاقی، تربیتی و بویژه فعالیتهای مادرانه و همسرانه به خوبی نقش خود را ایفا کنند.
2. طلاب باید با استفاده از فرصت و ظرفیت مدارس مهارت و توانمندیهای خود را شکوفا و نقاط ضعف را برطرف کنند چراکه جامعه از زنانی که از مهارت و تجربه کافی برخوردار باشند، استقبال میکند لذا در سال تحصیلی پیشرو فضا برای فعالیتهای خودجوش طلاب در چارچوب کانونها و کمیتههای آتش به اختیار فراهم شده است و از طلاب محترم انتظار داریم فعالیتهای خودجوش برای ارتقای تواناییهای مهارتی و دانشی و بینشی را تعریف نمایند.
ج) نقش اساتید نیز در ایفای نقش حوزههای علمیه اساسی است:
نقش مهم و بیبدیل اساتید ارجمند در همه سطوح و مشارکت آنان، نباید لحظهای مورد غفلت قرار گیرد، چراکه استادان این طلایه داران دانایی، اصلیترین محور تحقق عینی سیاستها و برنامههای حوزههای علمیه خواهران در مدارس هستند که میتوانند تسهیلگر دستیابی به افقهای روشن باشند و بر این اساس برنامههای ارتقایی در قالب آموزشهای رسمی و دورههای پودمانی برای اساتید محترم تعریف شده است که به همت والای ایشان و با تلاش همکاران مرکز به ثمر خواهد نشست.
در رشد و تعالی حوزههای علمیه، اندیشهها و آموزههای امام خمینی (رحمهالله علیه) و راهنماییها، رهنمودها و مطالبات رهبر معظم انقلاب اسلامی (مدظله)، مراجع عظام (دامت برکاتهم) و اندیشههای بزرگان حوزه، سرمایه اصلی و چراغ هدایت به شمار میآید و باید آنها را محور قرار داد.
تعجیل در فرج مولایمان حضرت ولیعصر (ارواحنا لتراب مقدمه الفداء) و توفیق روزافزون و عزت و سربلندی همه خدمتگزاران به حوزههای علمیه را از خداوند منان مسألت مینمایم.
از غروب شب عرفه تا غروب روز عرفه زمان بسیار بزرگی است. امشب که به حسب ظاهر شب عرفه است و موقعیت بسیار خوبی است، هم دعا کنیم و هم به اعمال صالحه مشغول شویم.
تنها امید جاماندگان
«مَنْ لَمْ یُغْفَرْ لَهُ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ لَمْ یُغْفَرْ لَهُ إِلَی قَابِلٍ إِلَّا أَنْ یَشْهَدَ عَرَفَه». حضرت امام جعفر صادق(ع) فرمودند: اگر کسی در ماه مبارک رمضان مورد مغفرت الهی قرار نگیرد غفران برای او نیست مگر آنکه عرفه را درک کند.
سپاس
پروردگارا، اگر دعا کردم اجابت کردی و اگر از تو طلب کردم عطایم فرمودی.
اگر فرمانت بردم قدردانی کردی و اگر شکرت کردم افزودی. اینها همه برای کامل کردن نعمت و احسانت بر من بود. منزهی ای آغاز کننده و بازگرداننده. ستوده و بزرگواری. نام هایت مقدس است و مهربانی ات فراوان.
معبودا، کدام نعمت تو را برشمارم یا کدام عطای تو را شکر گزارم؟ پروردگارا، نعمت های تو بیش از آن است که آنها را بشمارند یا به آن علم پیدا کنند.
پروردگارا، سختی و زیانی که از من دور کردی از عافیت و خوشی هایم بیش بود.
نیایش
پروردگارا، مرا ترسان کن چنان که تو را می بینم. به پرهیزکاری خود خوش بختم کن و به نافرمانی ات سیه روزم مگردان.
برایم خیر و برکت را مقدّر کن تا در آنچه تو به تأخیرش انداخته ای شتاب نکنم و در آنچه تو در آن شتاب کرده ای سستی نورزم.
خدایا، به من غنای نفس عطا کن. به دلم یقین و به کارهایم اخلاص بده.
در چشمم روشنی و در دینم بصیرت قرار ده.
پروردگارا، گرفتاری ام را برطرف کن و عیبم را بپوشان و خطایم را بیامرز و شیطانِ وجودم را بران و رهایم کن و در دنیا و آخرت جایگاه بلندی برایم فراهم کن.
کوثر عرفان
مهربانا، اگرچه در ماه رجب به تو نپرداختم، اگر چه لذت رمضان را نچشیدم و اگرچه شب های قدر از کفم رفت، اکنون به عرفه خشنودم. از رحمت خود ناامیدم مساز. مرا به قافله توبه کنندگان رمضان برسان و از گناهانم درگذر.
ای معبود عرفه، مرا از کوثر عرفانت بنوشان و از حقیقت «من عَرَف نَفسَهُ فَقَد عَرَف رَبَّه» آگاه ساز.
اثر دعا برای دیگران
در روایتی از امام باقر (ع) آمده است که حضرت فرمودند: «أسرع الدعاء نُجحاً للإجابه دعاء الأخ لأخیه بظَهر الغیب» سریعترین دعایی که به هدف اجابت می رسد، دعایی است که یک برادر مؤمن، برای برادر مؤمن دیگرش می کند و پشت سر او برایش از خدا خیر بخواهد؛ نه در حضورش. یعنی هرکس برای دیگری دعا کند، بسرعت به اجابت می رسد. «فیقول له ملک موکّل به لبّیک»؛ وقتی این شخص شروع می کند به دعا کردن برای برادر مؤمنش و پشت سر او، آن فرشته ای که برای گرفتن دعاها موکّل شده است، جواب می دهد: بله! «و لک مثلاه» یعنی این چیزی که برای برادرت خواستی، برای خودت دو برابرش برآورده شد. یعنی همین که برای دیگری خیر خواستی و دعایش کردی، برای خودت دو برابرش منظور و مستجاب می شود
روز چهاردهم تير ماه به پيشنهاد انجمن قلم ايران و تصويب شوراي فرهنگ عمومي ،به عنوان ( روز قلم ) در تقويم رسمي جمهوري اسلامي ايران به ثبت رسيد.
جایگاه قلم در قرآن
سوگند خداوند در قرآن به نام قلم، گویاترین شاهد بر شرافت و قداست آن است:
«ن وَ الْقَلَمِ وَ ما یَسْطُرُونَ؛ سوگند به قلم و آنچه نویسند.»
در جایی که خداوند، صاحب هستی به آفریده ای از آفریده های خود قسم یاد می کند، بشر در چه جایگاهی می تواند از ارج و منزلت آن سخن براند.
در نخستین ارتباط وحیانی رسول خدا صلی الله علیه و آله با مبدأ هستی در غار حرا، سخن از قلم به میان می آید، تا جایی که خداوند خود را این گونه معرفی می کند: «الَّذی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ؛ آن که با قلم آموخت.»
و اکنون 14 تیر ماه این روز بزرگ را به همه عزیران صاحب قلم در شبکه کوثر بلاگ تبریک و تهنیت عرض می نمایم
امیدوارم قلمتان منور به نورهای الهی باشد و آنچه را بنویسد که رضایت الهی در آن نهفته باشد.
این روزها چه صداهایی که از شدت فریاد بسیار دیگر در نمی آید و چه ذوق هایی که نکرده اند.
هرجا میری از کارشناس تا غیر کارشناس در مورد بازی های فوتبال صحبت می کنند یکی به عشق دیدن بازی ایران مرخصی میگیرد که مبادا صحنه ای را از دست بدهد و دیگری میلیون ها پول خرج می کند که همراه تیم ملی به روسیه رود و از آنجا مشوق باشد.
همه در تلاش هستند،
حتی وقتی پای بازی اسپانیا و ایران میان بیاید . کمتر کسی را می بینی که بخاطر قهرمان جهان و بازیکن های محبوب طرف دار اسپانیا باشه، همه رو میبینی که متعصبانه و غیرتمندانه طرفدار ایران هستند، پای به پای بازیکنان می دوند، حرص می خورند، رگ گردنشون میزنه.
چقدر این صحنه ها زیباست چقدر خوبه که ایرانی به فکر تیم کشورشه به عشق تیم کشورشه
ولی…………
چرا وقتی تیم تولید کنندگان ایرانی با طرف خارجی رقابت می کنند،
چرا تشویق کنندگان تعدادشان اینقدر کم میشه؟
چرا خرید کالای خارجی و برند را با کلاس بازی می داند؟
رگ گردن ها کجاست؟
تعصب ایران و ایرانی کجاست؟
بیاید با هم تیم ملی تولید کنندگان ایرانی را تشویق کنیم.
به قلم نویسنده
فرازی از دعای ابوحمزه:
فَوَ عِزَّتِكَ يا سَيدي لَوْ نَهَرْتَني ما بَرِحْتُ مِنْ بابِكَ وَلا كَفَفْتُ عَنْ تَمَلُّقِكَ لِمَا انْتَهي اِلَي مِنَالْمَعْرِفَةِ بِجوُدِكَ وَكَرَمِكَ ….
به عزتت قسم که هر چند مرا از درگاهت برانی، سوی دیگر نخواهم رفت و از تملّق و درخواستهای عاجزانه ام از تو دست بردار نیستم بخاطر شناختی که از بخشش و بزرگواریت بمن رسید.
اولش صبر و اصرار بنده به درگاه خدا بنظرم رسید ولی بعدش که کمی تامل کردم دیدم
که اگر خدا بر بنده اش قهر می کند از روی مهر است و غضب خدا از روی رحمت است
غضب، نه اینکه مخالفت بنده ضرری به خداوند زده بلکه از روی مهر و محبت لطف است مثل پدری که فرزندش کاری ناپسند انجام می دهد با اینکه به او لطف و محبت دارد بازهم بخاطر این کارش او را تنبیه می کند.
و این فقط رحمت خداوند است که بی نهایت است.
فرازی از دعای ابوحمزه:
فَلَوِ اطَّلَعَ الْيوْمَ عَلي ذَنْبي غَيرُكَ ما فَعَلْتُهُ…..
اگر غیر از تو در این روز کسی بر گناهان ما گواهی میشد، آن گناه را انجام نمی دادم…..
گنهکار در هنگام وسوسه نفس و انجام گناه بخاطر اعتماد به عفو و بخشش خداوند دست به گناه می زند و این همان غروری است که دچار آن می شود که بخشش خداوند در کار است.
بلکه برعکس باید بخاطر در محضر خداوند بودن حیا نماید و از گناه دوری کند.